мечано́с, ‑а, м.

Тое, што і меч-рыба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мечападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які напамінае з выгляду меч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

була́тны, ‑ая, ‑ае.

Зроблены з булату. Булатны меч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакаянны, ✂ (кніжн.).

Які ўтрымлівае пакаянне; вінаваты.

  • П. выгляд.
  • Пакаяннае пісьмо.

◊

  • Пакаяннай галавы меч не сячэ (прыказка) — таму, хто прызнаў сваю віну, трэба дараваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

крыжападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае выгляд, форму крыжа. Крыжападобны меч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кава́ны і ко́ваны, -ая, -ае.

1. Зроблены з металу каваннем. К. меч.

2. Абіты жалезам. Каваная скрыня.

3. 3 падковамі, падкаваны. К. конь.

4. перан. Выразны, ясны. Каваныя радкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

sword [sɔ:d] n. меч; ша́бля; шпа́га; рапі́ра; ша́шка;

draw the sword выма́ць меч, ша́блю; пачына́ць вайну́;

sheathe the sword укла́дваць меч у но́жны; канча́ць вайну́;

cross the swords скрыжава́ць мячы́; змага́цца

♦

put smb. to the sword lit. знішча́ць каго́-н.;

a/the sword of Damocles lit. дамо́клаў меч

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пакая́нны, -ая, -ае (кніжн.).

Які ўтрымлівае ў сабе пакаянне; вінаваты. П. выгляд. Пакаяннае пісьмо. Напісаць пакаянную (наз.).

◊

Пакаяннай галавы меч не сячэ (прыказка) — таму, хто прызнаў сваю віну, трэба дараваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

мечано́сец, ‑носца, м.

Гіст.

1. Член нямецкага рыцарскага ордэна, заснаванага ў 1202 г. для захопу Прыбалтыкі, гербам якога быў меч і крыж.

2. Сярэдневяковы воін, узброены мячом. // Слуга рыцара, які насіў за ім меч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дамо́клаў:

◊ дамо́клаў меч Dámoklesschwert n -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)