wymachiwać
незак. махаць ;
wymachiwać rękami — размахваць рукамі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Зматажы́ цца ’налегчы’ (Сл. паўн.-зах. ). Прыклад: «індычка зматажылася на гусяня і пашла комкаючы» (шчуч. ). Улічваючы геаграфію, верагодна, з літ. Крыніцай можа быць matažgóti , matarúoti , mataškúoti ’махаць ’, sumatažgóti ’пачаць рухацца, махаць ’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
wag 2 [wæg] v. я́ ць, маха́ ць , матля́ ць (хвастом );
wag one’s finger at smb. пагража́ ць каму́ -н. па́ льцам
♦
wag one’s tongue infml а́ рыць, разво́ дзіць плёткі; мало́ ць языко́ м
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Размаха́ й ’марнатравец’, размаха́ йства ’марнатраўства’ (КЭС ). Ад раз- і маха́ ць
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
schwé nken
1.
vt маха́ ць
2.
vi (h, s ) змяня́ ць (напрамак, погляды )
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
fú chteln
vi разм. маха́ ць , разма́ хваць
mit den Händen ~ — разма́ хваць рука́ мі, жэстыкулява́ ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Маха́ льнік ’чалавек, які падае сігналы’ (ТСБМ ). Рус. маха́ ло ’тс’. Да маха́ ць
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
trzepać
незак.
1. выбіваць (пыл
2. біць; дубасіць;
3. тэкст. лён
4. махаць ; біць;
trzepać ogonem (skrzydłami) — біць (махаць ) хвастом (крыламі)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Мантыля́ ць ’махаць ’ (Сцяшк. ), мантыля́ цца ’матляцца, целяпацца’, ’бегаць туды-сюды’ (слонім. , Жыв. сл. ), ’хістацца на ветры’ (Сцяц. ). Укр. мантиля́ ты ’матляць, махаць ’. Кантамінаваныя лексемы, якія ўзыходзяць да мані́ ць (гл.) < і.-е *ma‑ (параўн. рус. ману́ ть ’махнуць’) і бел. матальга́ ць (гл.). Параўн. таксама балг. манта́ рам ’размахваю’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ма́ хціц ’ашуканец, хлус’ (Нас. ). Рыфмаванае ўтварэнне да шляхціц ад маха́ ць
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)