лесару́бны, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да лесаруба.

Лесарубная брыгада.

2. Які прызначаецца, служыць для валкі лесу, мае адносіны да яе.

Л. інструмент.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прам...

Першая састаўная частка складаных слоў у знач.:

1) які мае адносіны да прамысловасці, напр., прамтавары;

2) які мае адносіны да промыслу, напр., прамкааперацыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ме́лісты, -ая, -ае.

Які мае мелі.

Мелістая затока.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бескасцёвы, -ая, -ае.

Які не мае касцяка, касцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бурава́ты, -ая, -ае.

Які мае шэра-карычневае адценне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

коп’епадо́бны, -ая, -ае.

Які мае выгляд, форму кап’я.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

шырокакале́йны, -ая, -ае.

Які мае шырокую чыгуначную каляю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

шчарба́ты

1. (які не мае ўсіх зубоў) zhnlückig, mit Zhnlücken;

2. (які мае няроўныя краі) schrtig, rssig, schrmmig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

бесхрыбе́тны, -ая, -ае (разм.).

1. Які не мае хрыбта, пазваночніка.

2. перан. Які не мае цвёрдага характару, пэўнай лініі паводзін; беспрынцыповы.

|| наз. бесхрыбе́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

палеа...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) які мае адносіны да старажытных эпох, да глыбокай старажытнасці, напр.: палеаазіяты, палеаазіяцкі;

2) які мае адносіны да палеанталогіі, палеанталагічны, напр.: палеабатаніка, палеазаалогія;

3) які мае адносіны да вывучэння глыбокай старажытнасці, напр.: палеапаталогія, палеарэнтгеналогія, палеафіталогія.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)