flap​2 [flæp] v. маха́ць; ля́паць, ло́паць, лапата́ць, ля́скаць;

The birds were flapping their wings. Птушкі махалі крыламі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Пералёскаць (піралёскыць) ’перамагчы ў лясканні кнутом’, ’перабіць (напр., куранят) (Юрч. СНЛ). Да пера- (гл.) і лёскаць, якое з рус. зах. і паўд. лёскать ’біць, ляскаць пугай’. Параўн. яшчэ ля́скаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

паля́скваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Ляскаць час ад часу. Паляскваюць на стыках рэек вагонныя колы, усё часцей і часцей, гучней і задзірысцей. Шынклер. Пастушок бег па вуліцы і паляскваў вузлаватаю пугаю. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Лясь! — выклічнік у значэнні дзеяслова ляскаць, ляснуць ’ударыць па голым целе’, ’падзенне, удар’, ’бразь, плясь!’ (ТСБМ, Гарэц., Шат.; полац., мсцісл., Нар. лекс.; паст., Сл. ПЗБ). Утворана ад ля́скаць (Праабражэнскі, 1, 497).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ляска́ч, ліска́ч ’пляскач, удар’ (Бяльк.). Да ля́скаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ляску́н ’салавей’ (гродз., Сцяшк. Сл.). Да ля́скаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ляск (род. ля́ску) м.

1. лязг;

2. хло́панье ср.; щёлканье ср.;

1, 2 см. ля́скаць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

clang

[klæŋ]

1.

n.

ля́скат, бра́згат -у m.

2.

v.

ля́скаць, бра́згаць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

jazgotać

незак.

1. ляскаць;

2. шумець;

3. вішчаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

clap​2 [klæp] v.

1. пля́скаць (у далоні); апладзі́раваць

2. ля́паць, ля́скаць

3. зрабі́ць рэ́зкі рух

4. паля́паць, пахло́паць (па плячы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)