Grímmigkeit

f - жо́рсткасць, лю́тасць, злосць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

разлютава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад разлютаваць.

2. Які прыйшоў у лютасць, злосны, раз’юшаны. Карла ўжо справіўся злезці з каня, узысці на паром, агледзець кожную шчыліну і, нікога не ўбачыўшы, зноў узлез на каня і праскочыў каля .. [сялян] страшным разлютаваным д’яблам. Зарэцкі. Разлютаваны Лявон як крутнуўся, дык тры Алішэўцы разляцеліся, што тыя трэскі. Сабаленка. // Які вырашае лютасць, злосць. А цешча, седзячы каля .. [Глашы], падцяўшы губы, зняважліва свідравала зяця разлютаваным позіркам. Гроднеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fury [ˈfjʊəri] n. lit. лю́тасць, шале́нства, раз’ю́шанасць;

fly into a fury раз’ю́шыцца, разлютава́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Barbaréi

f - дзіку́нства; жо́рсткасць, лю́тасць, раз’ю́шанасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

furia

furi|a

ж. фурыя, лютасць; шаленства;

dostać ~i — прыйсці ў лютасць; раз’юшыцца; раззлавацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zaciekłość

ж. лютасць; упартасць; азвярэнне; раз’юшанасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zajadłość

ж. лютасць; раз’юшанасць; заўзятасць, зацятасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zawziętość

ж. лютасць; заўзятасць; настойлівасць; упартасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

жесто́кость в разн. знач. бязлі́таснасць, -ці ж., лю́тасць, -ці ж., жо́рсткасць, -ці ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ожесточе́ние ср. лю́тасць, -ці ж., бязлі́таснасць, -ці ж.;

говори́ть с ожесточе́нием гавары́ць са зло́сцю;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)