апа́рысты, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і па́рны ​2. [Вейс:] — Поту на целе як у самы апарысты летні дзень. Шынклер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

MESZ

= mitteleuropäische Sommerzeit – сярэднееўрапейскі летні час

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зазалаці́цца, ‑ціцца; зак.

Стаць залацістыя, набыць колер, адценне золата. Зазалаціліся вогненным пажарышчам таполі, пад лёгкім ветрыкам пачалі губляць свой летні ўбор. Астрэйка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Fréilichtbühne

f -, -n адкры́тая сцэ́на, ле́тні тэа́тр

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Fréilichttheater

n -s, - адкры́тая сцэ́на, ле́тні тэа́тр

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

letni

1. летні;

~e ubranie — летняе адзенне (вопратка);

czas letni — летні час;

~e mieszkanie — летняе жыллё; летнік; лецішча;

2. летні; прахалодны, халаднаваты;

~a woda — летняя вада

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

summer cottage, summer house

ле́тні дом, да́ча f., ле́цішча n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

спяко́тлівы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і спякотны. Летні дзень быў спякотлівы, душны. Грамовіч. Ялта — гэта спякотлівае сонца, рознакаляровыя ружы і зялёныя кіпарысы. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

альта́нка

(польск. altanka, ад іт. altana)

лёгкі летні будынак у садзе, парку для адпачынку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

◎ *Летавік, летывік ’маладняк свойскай жывёлы летняга нараджэння’ (Юрч. Вытв.). Утворана ад летавы ’летні’. Да лёта (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)