побежа́ть сов.

1. пабе́гчы;

2. (обратиться в бегство) кі́нуцца ўцяка́ць, кі́нуцца наўцёкі;

мальчи́шки в па́нике побежа́ли хлапчукі́ ў па́ніцы кі́нуліся ўцяка́ць (наўцёкі).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наперарэ́з.

1. прысл. Перасякаючы чый-н. шлях.

Кінуцца н.

2. прыназ. з Д. Выражае прасторавыя адносіны: ужыв. пры назве асобы ці прадмета, шлях якіх хто-, што-н. перасякае.

Бегчы н. машыне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

fall upon

кі́нуцца, напа́сьці на каго́-што

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вы́кінуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -нься; зак.

1. Кінуцца ўніз адкуль-н.

В. з акна.

2. Вываліцца, выпасці адкуль-н.

Кош выкінуўся з воза.

|| незак. выкіда́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і выкі́двацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

pitch into

кі́нуцца на каго́-н. з кулака́мі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fly at

кі́нуцца адзін на аднаго́ (у бо́йцы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

абды́мкі, ‑аў; адз. няма.

Ахопліванне рукамі каго‑н. (выказваючы пачуцці радасці, замілавання і пад.). Людзі кінуліся да Васіля Іванавіча, ледзь не заціснулі.. у абдымках, падхапілі на рукі. Лынькоў.

•••

З распасцёртымі абдымкамі — з радасцю, прыветна (сустрэць, прыняць і пад.).

Кідацца (кінуцца) у абдымкі гл. кінуцца.

Схапіць у абдымкі гл. схапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Reißáus

~ néhmen* разм. кі́нуцца наўцёкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ма́йнуць ’кінуцца’ (Ян.). Да май 3 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

амби́ция амбі́цыя, -цыі ж.;

◊

уда́риться (вломи́ться, войти́) в амби́цию кі́нуцца ў амбі́цыю.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)