curly [ˈkɜ:li] adj.

1. кучара́вы;

curly hair кучара́выя валасы́, ку́чары, ку́дзеркі

2. хва́лісты (пра лінію); вы́гнуты, сагну́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

цыганчу́к, ‑а, м.

1. Хлопец або падлетак цыганскага паходжання.

2. Смуглы, падобны на цыгана. Іван — вясёлы. Дый прыгожы, як цыганчук які, кучаравы і чарнавокі. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kinky [ˈkɪŋki] adj.

1. кучара́вы, у завітка́х

2. infml (пра чалавека) дзіва́к, з дзіва́цтвамі, выкрута́самі; з сексуа́льнымі адхіле́ннямі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wavy [ˈweɪvi] adj.

1. кучара́вы

2. хва́лісты;

wavy terrain няро́ўная мясцо́васць;

a wavy sea бурлі́вае мо́ра;

wavy breath няро́ўнае дыха́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Сукры́сты ’кучаравы’ (в.-дзв., Сл. ПЗБ; Мат. Маг.), сукрі́стый ’тс’ (мсцісл., З нар. сл.), ’крута спрадзены’ (в.-дзв., швянч., Сл. ПЗБ). Гл. сукро.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

kraus

a кучара́вы

éine ~e Stirn — намо́ршчаны лоб

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

woolly-headed [ˌwʊliˈhedɪd] adj.

1. кучара́вы

2. няя́сны, невыра́зны;

a woolly-headed man бе́сталач;

He’s woolly-headed. У яго галава набіта мякінаю.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Кандзярава́ты ’кучаравы’ (швянч., шальч. Сл. паўн.-зах.), да прасл. kędert (адной з рэканструяваць^ прасл. форм — гл. Слаўскі, 2, 126–127). Утворана ад польск. прыметніка kęd‑ zierawy пры дапамозе бел. суфікса ‑ават‑ы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

lank

[læŋk]

adj.

1) высо́кі і то́нкі; шчу́плы; хударля́вы

2) про́сты, не кучара́вы (пра валасы́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Lóckenkopf

m -(e)s, -köpfe

1) кучара́вая галава́

2) кучара́вы (чалаве́к)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)