Бяда, няшчасце, непрыемнасці. Згіне гора, і слёз мора, — Не вечна напасць!Купала.Бабка Наста кулём скацілася з печы і бухнула ў ногі рыжаму папу: — А паночак, а залаценькі! А за што ж на нас напасць такая? Апошняе сена забралі, худоба з голаду дохне.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ву́сце, ‑я, н.
1. Месца ўпадзення ракі (у мора, возера); участак ніжняга цячэння ракі.
2. Выхадная адтуліна чаго‑н., выхад. Вусце ствала шахты. □ Удвух з Андрэем неслі яны сетку на бераг, трымаючы вусцем угору, і, толькі адышоўшыся далей ад вады, перавярнулі яе кулём на дол.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
rush slap into a bog з разбе́гу бу́хнуцца ў ба́гну
2. якра́з;
She stood slap in the middle of the path. Яна стаяла якраз на сярэдзіне сцежкі.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
headlong
[ˈhedlɔŋ]1.
adv.
1) кулём, напрало́м, на скрут галавы́
2) насьпе́х, не паду́маўшы; неабду́мана
2.
adj.
1) нястры́мны, бу́рны
2) стро́мкі (спад вады́)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
скаці́ццасов.
1.прям., перен. скати́ться;
бервяно́ ~ці́лася з гары́ — бревно́ скати́лось с горы́;
с. кулём — скати́ться ку́барем;
2. (в трубку) ската́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́лецець, ‑лечу, ‑леціш, ‑леціць; зак.
1. Узняўшыся адкуль‑н., паляцець. Птушка вылецела з гнязда. □ З самага крайняга вулля нечакана вылецеў рой.Кулакоўскі.// З’явіцца, паказацца адкуль‑н. у час палёту. Самалёты вылецелі з-за хмары.// Пачаць палёт, адправіцца, адляцець. Самалёт ужо вылецеў з Кіева.
2. З сілай вырвацца, выйсці на паверхню, прастор. Куля вылецела з ствала. Корак вылецеў з бутэлькі.// Імгненна выпасці адкуль‑н., з чаго‑н. Вылецелі шыбы ад выбуху.
3.перан. Імкліва выехаць, выбегчы адкуль‑н. Раптам з-за павароту дарогі вылецелі насустрач.. машыне тры грузавікі.Шамякін.Грыша схапіў кашулю і подскакам вылецеў з пакоя.Пестрак.
4.перан.Разм. Выбыць адкуль‑н. не па свайму жаданню. Вылецець з інстытута. Вылецець са службы.
•••
Вылецець (выскачыць) з галавы (з памяці) — забыцца.
Вылецець кулём (куляю) — тое, што і выскачыць кулём (куляю) (гл. выскачыць).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
drúnter
гл. darunter;
es geht álles ~ und drüber — усё ідзе́ дагары́ нага́мі, усё ідзе́кулём
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Стрымгало́ў ‘вельмі хутка, імкліва’ (ТСБМ), ‘потырч’ (Некр. і Байк.), стромгало́ў ‘тс’ (Скарбы), стромголо́ў ‘тс’ (ТС), стрымя́ галаву́ ‘тс’ (Нас.). Укр.стрімголо́в ‘хутка; уніз галавою’, рус.стремглав (з ц.-слав.), ц.-слав.стрьмглавъ, стрьмоглавъ, серб.-харв.stȑmoglav ‘кулём, уніз галавой’, славен.strmoglav ‘тс’, макед.стрмоглаво ‘ўніз галавой, імкліва’, ст.-слав.стрьмоглавь ‘уніз, упярод галавой’. Да стромы і галава; рэканструкцыя першаснай формы няпэўная: прыслоўе *strьmo + *golvь (В. скл. адз. л.) або *strьmьgolvь, дзе *strьmь — імператыў ад дзеяслова *strьmiti, гл. страміць (Новое в рус. этим., 223). Гл. таксама Фасмер, 3, 775; ЕСУМ, 5, 445–446. Параўн. строматыч (гл.).