сломи́ть сов., прям., перен. злама́ць;

сломя́ го́лову на злом галавы́; (стремглав) стрымгало́ў;

бро́ситься сломя́ го́лову кі́нуцца стрымгало́ў (кулём);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)