вярце́ць, вярчу, верціш, верціць; незак.

Тое, што і круціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zwírbeln

vt круці́ць, вярце́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

куё́ўдзіць

‘лахмаціць што-небудзь (валасы, воўну і пад.); круціць, месці што-небудзь і без прамога дапаўнення (пра завіруху, вецер)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. куё́ўджу куё́ўдзім
2-я ас. куё́ўдзіш куё́ўдзіце
3-я ас. куё́ўдзіць куё́ўдзяць
Прошлы час
м. куё́ўдзіў куё́ўдзілі
ж. куё́ўдзіла
н. куё́ўдзіла
Загадны лад
2-я ас. куё́ўдзі куё́ўдзіце
Дзеепрыслоўе
цяп. час куё́ўдзячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

somersault [ˈsʌməsɔ:lt] n. са́льта;

do/turn somersaults круці́ць са́льта; куля́цца, пераку́львацца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

АНА́НКЕ,

Ананка, у грэчаскай міфалогіі бажаство неабходнасці, непазбежнасці; маці мойраў — багінь лёсу чалавека. Грэкі лічылі, што верацяно, якое круціць паміж кален Ананке, з’яўляецца воссю сусвету.

т. 1, с. 338

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

szachrować

незак. круціць, махляваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

искорёживать несов., разг. караба́ціць; круці́ць, скру́чваць; гнуць, згіна́ць; крыві́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

моше́нничать несов. махлява́ць; (плутовать) круці́ць; (обманывать) ашу́кваць; (жульничать) жу́льнічаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плутова́ть несов., разг. махлява́ць, круці́ць; (обманывать) ашу́кваць; (хитрить) хітрава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́круціць, -кручу, -круціш, -круціць; -кручаны; зак., што.

1. з чаго. Выняць круцячы.

В. лямпачку.

2. Сціскаючы кручэннем, выдаліць ваду.

В. выпаласканую сарочку.

3. Тое, што і высвідраваць.

В. дрылём дзірку.

4. Вывіхнуць, вывернуць (разм.).

В. руку.

|| незак. выкру́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)