круці́ць

1. dréhen vt; zwírnen vt (сучыць);

круці́ць ву́сы den Schnúrrbart dréhen [zwírbeln];

круці́ць цыга́р(к)у éine Zigarétte dréhen;

2. (пыл, снег – пра вецер, буру) wírbeln vi, áufwirbeln vi;

3.:

круці́ць кім-н разм j-n um den kléinen Fínger wíckeln;

4.:

круці́ць з кім-н разм mit j-m ein Líebesverhältnis háben;

круці́ць галаву́ каму-н j-n írre máchen, j-m den Kopf verdréhen;

круці́ць ру́кі каму-н j-m die Árme nach hínten dréhen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пракруці́ць гл круціць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

zwírbeln

vt круці́ць, вярце́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rack one’s brains

лама́ць галаву́, круціць мазга́мі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

beat around the bush

абыхо́дзіць вако́л пыта́ньня, круці́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

kúrbeln

vt круці́ць ру́чку

éinen Film ~ — рабі́ць кіназды́мку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

prevaricate

[prɪˈværɪkeɪt]

v.i.

1) хітрава́ць, круці́ць, махлява́ць; ілга́ць; мані́ць

2) гавары́ць ухі́льна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

quibble

[ˈkwɪbəl]

1.

n.

хі́трыкі pl.only.; вы́крут -у m., адгаво́рка f.

2.

v.i.

круці́ць, выкру́чвацца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rotate

[ˈroʊteɪt]

v.

1) круці́ць (-ца), вярце́цца, варо́чацца

2) чаргава́ць (-ца)

Farmers rotate crops — Гаспадары́ практыку́юць севазваро́т

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

kréisen

1.

vi круці́цца, кружы́цца, вярце́цца; цыркулява́ць, абарача́цца (пра кроў)

2.

vt круці́ць, вярце́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)