віхры́ць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак.

1. што. Узнімаць, кружыць што‑н. віхрам. Вецер ганяў па асфальце паперкі і віхрыў пыл. Карпаў.

2. Віхрыцца. З начной цемры адна за другой выплывалі вадзяныя горы, на вершалінах якіх.. віхрыла пена. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карусе́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; незак.

Разм. Ісці, ляцець і пад. кругамі; кружыць. Самалёты.. развярнуліся і пачалі каруселіць усё бліжэй і бліжэй. Лынькоў. Руневіч сядзіць каля апушчанага акна і.. глядзіць, як кружацца, паволі каруселяць за цягніком напоеныя сонцам палеткі. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

twirl​2 [twɜ:l] v.

1. кружы́ць; кружы́цца

2. вярце́ць; вярце́цца;

I watched the dancer twirling on the stage. Я назіраў, як балерына кружылася па сцэне.

3. завіва́ць, закру́чваць (вусы, валасы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

krążyć

krąż|yć

незак.

1. кружыць;

2. распаўсюджвацца;

~ą pogłoski — ходзяць погаласкі (чуткі);

3. цыркуляваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

circulate

[ˈsɜ:rkjəleɪt]

1.

v.i.

1) кружы́ць, абарача́цца

2) пашыра́цца, разыхо́дзіцца

3) ру́хацца, цыркулява́ць (пра кроў)

2.

v.t.

1) пашыра́ць, распаўсю́джваць

2) перадава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дурма́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак., каго-што.

Туманіць, кружыць галаву; ап’яняць. Галаву дурманіць густы пах лесу. Мележ. Дурманілі ядловец і смала, І клейкія альховыя пупышкі. Грахоўскі. // перан. Разм. Атупляць розум, свядомасць. І той ці іншы дабрадзей На свой манер пускаў туману, Сябе, другіх яшчэ дурманіў. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прата́к ’вельмі рэдкае рэшата’ (Сл. рэг. лекс.). Параўн. чэш. přetak ’сіта, рэшата’, славац. ’ток, гумно’, якое, паводле Махэк₂, 646, з’яўляецца зваротным дэрыватам ад točiti ’кружыць’, што ўказвае на тэхніку ачышчэння збожжа на рэшаце (гл. скружваць). Да ток, тачыць. Відаць, запазычанне праз польскую, калі ўлічыць лінгвагеаграфію, але польск. слова нам не вядома.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

п'яніць, ап'яняць, хмяліць, шаламіць □ кружыць галаву

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

hover [ˈhɒvə] v.

1. луна́ць (пра птушак), вісе́ць у паве́тры, кружы́ць

2. круці́цца, тапта́цца, хадзі́ць вако́л (чаго-н.)

3. хіста́цца, вага́цца, не раша́цца, мару́дзіць;

A smile hovered over her lips. Усмешка блукала на яе твары.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

завіто́к, ‑тка, м.

1. Завітая пасма валасоў; локан. З-пад кепкі выбіліся завіткі густых валасоў і паўкружжам ляглі на лоб. Карпаў.

2. Што‑н. у форме спіралі, закручанай лініі. У высях недзе Ракоча, кружыць самалёт.. І ён то серп, то дужку цягне, То піша спрытны завіток. Колас. // Віток спружыны, спіралі і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)