рэкардсме́нства, ‑а, н.

Празмернае імкненне да рэкордаў; захапленне рэкордамі. Другі конкурс шмат новага даў у параўнанні з першым. Калі ў першым былі адзнакі пэўнага рэкардсменства, дык у другім разгарнулася барацьба за якасць работы, за агульны рост усяго калектыву паравознікаў. Шынклер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Суця́га ’той (тая), хто займаецца суцяжніцтвам, хто бесперапынна судзіцца’ (ТСБМ, Некр. і Байк., Растарг.), ст.-бел. сутяжий ’той, хто мае ў судзе цяжбу з кім-небудзь’ (Ст.-бел. лексікон), параўн. укр. сутя́га ’тс’, рус. сутяга ’тс’, чэш. soutěž, славац. súťaž ’спаборніцтва, конкурс’. Утворана пры дапамозе прыстаўкі су- ад асновы *tęg‑, гл. цягаць, цягнуць (Фасмер, 3, 812; ЕСУМ, 5, 486).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Tánzturnier

n -s, -e ко́нкурс на ле́пшае выкана́нне та́нца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

закры́ты, -ая, -ае.

1. Які мае дах, сценкі.

З. вазок.

2. Не для ўсіх даступны.

Закрытае пасяджэнне (пасяджэнне пры зачыненых дзвярах, не публічнае). З. конкурс (з пэўнай колькасцю ўдзельнікаў).

3. Скрыты, унутраны (спец.).

Працякаць у закрытай форме (пра хваробу). З. пералом.

○

Закрытае галасаванне — тайнае галасаванне.

Закрытае мора — мора, усе берагі якога належаць адной дзяржаве.

Закрытая навучальная ўстанова — навучальная ўстанова, у якой навучэнцы жывуць на поўным утрыманні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

rozpisanie

н.

1. выпуск (пазыкі);

2. абвестка, абвяшчэнне (пра конкурс)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

competitive

[kəmˈpetətɪv]

adj.

1) ко́нкурсны

competitive examination — ко́нкурсны экза́мэн, ко́нкурс -у m.

2) канкурэнцы́йны (цана́), спабо́рны (пра дружы́ны)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Áusscheidung

f -, -en

1) вы́хад (з арганізацыі)

2) фізіял. выдзяле́нне

3) ко́нкурс

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áusschreiben

* vt

1) выпі́сваць

2) дапі́сваць да канца́

3) аб’яўля́ць (конкурс, выбары)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кантэста́цыя

(ад фр. contester = пярэчыць; сумнявацца)

1) дыскусія, спрэчка па грамадскіх і мастацкіх праблемах;

2) выражэнне пратэсту, асабліва ў палітычным руху, творчасці, рэлігіі;

3) саперніцгва, конкурс.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

contest

1. [ˈkɑ:ntest]

n.

1) спабо́рніцтва, спаду́жніцтва n., ко́нкурс -у m.

a swimming contest — плыве́цкае спабо́рніцтва

a beauty contest — ко́нкурс прыгажо́сьці

2) бой -ю m., змага́ньне n.

3) спрэ́чка, дыску́сія f.

2. [kənˈtest]

v.

1) спабо́рнічаць, змага́цца

2) зьбіва́ць (аргумэ́нты, до́вады); выступа́ць супро́ць, аспрэ́чваць

3) ста́віць пад сумне́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)