chorowity

хваравіты; слабы; кволы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

frail [freɪl] adj.

1. кво́лы, сла́бы, хвараві́ты

2. не трыва́лы, нямо́цны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Кво́ліць 1 ’слабець’ (Нас.), ’непакоіць’ (Сцяшк. Сл.). Гл. кволіць 2 і кволы.

Кво́ліць 2 ’рабіць што-небудзь больш вольным’ (Нас.). Гл. кволы.

Кво́ліць 3 ’чакаць’ (Нас.). Параўн. кволіць 2 і кволы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

anaemic [əˈni:mɪk] adj. BrE

1. анемі́чны, малакро́ўны

2. вя́лы, кво́лы, ве́льмі сла́бы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

schmächtig

a сла́бы, кво́лы, хударля́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

schwächlich

a сла́бы, кво́лы, хвараві́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

siech

a сла́бы, кво́лы, хво́ры

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

cherlak

нядужы (хваравіты, кволы) чалавек

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

chorobliwy

хваравіты; кволы;

wygląd chorobliwy — хваравіты (кволы) выгляд;

chorobliwy przywidzenia — хваравітыя мроі; трызненні

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

боле́зненный

1. (нездоровый) прям., перен. хвараві́ты, кво́лы;

2. (сопряжённый с болью) балю́чы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)