аметы́ст
‘каштоўны камень; ювелірны выраб’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аметы́ст |
аметы́сты |
| Р. |
аметы́ста |
аметы́стаў |
| Д. |
аметы́сту |
аметы́стам |
| В. |
аметы́ст |
аметы́сты |
| Т. |
аметы́стам |
аметы́стамі |
| М. |
аметы́сце |
аметы́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кару́нд
‘каштоўны камень; ювелірны выраб’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кару́нд |
карунды |
| Р. |
кару́нда |
карундаў |
| Д. |
кару́нду |
карундам |
| В. |
кару́нд |
карунды |
| Т. |
кару́ндам |
карундамі |
| М. |
кару́ндзе |
карундах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
малахі́т
‘каштоўны камень; ювелірны выраб’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
малахі́т |
малахі́ты |
| Р. |
малахі́та |
малахі́таў |
| Д. |
малахі́ту |
малахі́там |
| В. |
малахі́т |
малахі́ты |
| Т. |
малахі́там |
малахі́тамі |
| М. |
малахі́це |
малахі́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
тапа́з
‘каштоўны камень; ювелірны выраб’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тапа́з |
тапа́зы |
| Р. |
тапа́за |
тапа́заў |
| Д. |
тапа́зу |
тапа́зам |
| В. |
тапа́з |
тапа́зы |
| Т. |
тапа́зам |
тапа́замі |
| М. |
тапа́зе |
тапа́зах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
рогово́й рагавы́;
рогово́й ка́мень мин. рагавы́ ка́мень;
рогова́я оболо́чка анат. рагава́я абало́нка.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
акамяне́лы, -ая, -ае.
1. Які пераўтварыўся ў камень, стаў цвёрды як камень.
А. ствол дрэва.
2. перан. Нерухомы, застылы; безжыццёвы, змярцвелы.
А. позірк.
А. твар.
|| наз. акамяне́ласць, -і, ж. (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тачы́льны, -ая, -ае.
Прызначаны для навострывання рэжучых інструментаў.
Т. камень.
Т. рэмень.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
шчэ́бень, -ю, м.
Раздроблены камень для будаўнічых работ.
|| прым. шчэ́беневы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ізумру́д
‘каштоўны камень; ювелірны выраб’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ізумру́д |
ізумру́ды |
| Р. |
ізумруда |
ізумру́даў |
| Д. |
ізумру́ду |
ізумру́дам |
| В. |
ізумру́д |
ізумру́ды |
| Т. |
ізумру́дам |
ізумру́дамі |
| М. |
ізумру́дзе |
ізумру́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
я́хант
‘каштоўны камень; ювелірны выраб’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
я́хант |
я́ханты |
| Р. |
я́ханта |
я́хантаў |
| Д. |
я́ханту |
я́хантам |
| В. |
я́хант |
я́ханты |
| Т. |
я́хантам |
я́хантамі |
| М. |
я́ханце |
я́хантах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)