ізумру́д

‘каштоўны камень; ювелірны выраб’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ізумру́д ізумру́ды
Р. ізумруда ізумру́даў
Д. ізумру́ду ізумру́дам
В. ізумру́д ізумру́ды
Т. ізумру́дам ізумру́дамі
М. ізумру́дзе ізумру́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)