Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
рожде́ствомн. нет, рел.Каля́ды, род. Каля́д; Ко́ляды, род. Ко́ляд; каляда́, -ды́ж.;
рожде́ство Христо́во Нараджэ́нне Хрысто́ва.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
mistletoe
[ˈmɪsəltoʊ]
n., Bot.
амяла́f. (галі́нкамі яко́е на Каля́ды ўбіра́юцца ха́ты)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
nativity
[nəˈtɪvəti]
n., pl. -ties
нараджэ́ньне; ме́сца нараджэ́ньня
the Nativity — Каля́ды, Нараджэ́ньне Хрысто́ва
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ху́тка,
1.Прысл.да хуткі (у 1, 3 знач.).
2.узнач.вык. Пра хуткае наступленне чаго‑н., набліжэнне да чаго‑н. «Хутка каляды... А там і Новы год», — думала Алаіза.Арабей.[Чалавек] усё дапытваўся, ці хутка канец дарозе, як там у партызан...Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Раство́ ’свята нараджэння Хрыста, каляды’ (ПСл), ст.-бел.розтво (1387, “этимологическое написание вм. с из ‑cc‑”, Карскі, 1, 284). Карскі (там жа) выводзіць праз стадыю асіміляцыі *росство з рожьство ’тс’, гл. раздво, ражаство.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
шчадро́ўкі, ‑ровак; адз.няма.
Разм. Тое, што і шчадрэц. Чытач нібы заходзіць у сялянскую хату, калі там святкуюцца каляды, шчадроўкі ці дзяды, ідзе ў поле ці на луг, каб паглядзець на купальскія ўрачыстасці або дажынкі.«Полымя».[Лялькевіч і Каваль] прыслухаліся да крокаў на вуліцы, да шчадровак.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уво́дзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; незак.
1.Незак.да увесціся.
2.Уст. Ісці ў царкву з дзіцём на ўводзіны (у 3 знач.). Маладзіцы мелі розныя тэрміны: каму трэба было «уводзіцца» каля сёмухі, каму каля Пятра, каму на каляды, а хто яшчэ і зусім не вытрымаў свой тэрмін.Колас.
3.Зал.да уводзіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ГРУ́ЦА,
абтоўчаны ячмень, ячныя крупы, а таксама каша з ячных круп. Ячмень сушылі, таўклі ў ступе, паліваючы вадой, каб адстала шалупінне, потым ачышчалі веяннем (палалі). З груцы варылі кашу, суп, на каляды — куццю.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
разгаве́цца, ‑еюся, ‑еешся, ‑еецца; зак.
Уст. Паесці першы раз скаромнага пасля посту. — Завядзёнка тады яшчэ ў людзей такая была: увесь год можаш поснічаць, а на каляды ці на вялікдзень абавязкова разгавецца свежыною.Сабаленка.//Разм. З’есці што‑н. смачнае ўпершыню пасля доўгага перапынку. [Міхал:] Як ты думаеш, маці, можа, сёлета дажынкі справіць? Людзі нам памагалі, цурацца іх нельга... Ды ўрэшце яно — цалюткі год гаруеш, гаруеш, а продыху няма. Хоць разгавецца крыху...С. Александровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)