захо́плены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад захапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захо́пліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. захопліваць — захапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нахапа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак., чаго.

1. Захапіць, схапіць многа чаго-н. Нахапаўся зямлі, колькі хацеў.

2. перан. Павярхоўна, выпадкова засвоіць што-н. (неадабр.). Н. новых слоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

пазахо́пліваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Захапіць усіх, многіх ці ўсё, многае; апярэдзіўшы каго-н., заняць для сябе ўсё, многае. П. палонных. П. лепшыя землі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

захо́пліваць гл захапіць 1., 2., 3., 4.

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

приворожи́ть сов.

1. прываражы́ць, прычарава́ць;

2. перен. зачарава́ць, захапі́ць, прыва́біць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

захапля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да захапіць (у 5, 6 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паланіць, ✂; зак. і незак.

  1. Узяць (браць) у палон (высок. і уст.).

    • П. варожую армію.

  2. перан. Зачараваць (зачароўваць), захапіць (захапляць).

    • П. чароўным голасам.

|| наз. паланенне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

okkupíeren

vt акупі́раваць, акупава́ць, захапі́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

захвати́ть сов., в разн. знач. захапі́ць, мног. пазахо́пліваць; см. захва́тывать​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)