захо́пліваць гл. захапіць 1., 2., 3., 4.

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

приворожи́ть сов.

1. прываражы́ць, прычарава́ць;

2. перен. зачарава́ць, захапі́ць, прыва́біць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

захапля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да захапіць (у 5, 6 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

okkupíeren

vt акупі́раваць, акупава́ць, захапі́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

захвати́ть сов., в разн. знач. захапі́ць, мног. пазахо́пліваць; см. захва́тывать​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узурпі́раваць

(лац. usurpare)

незаконна захапіць уладу ці прысвоіць чужыя правы на што-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

палані́ць, -ланю́, -ло́ніш, -ло́ніць; -ланёны; зак. і незак.

1. каго-што. Узяць (браць) у палон.

П. варожую армію.

2. перан., каго (што). Зачараваць (зачароўваць), захапіць (захапляць).

П. чароўным голасам.

|| наз. палане́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зашчыпну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што.

Захапіць шчыпком. Зашчыпнуць скуру на руцэ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

oczarować

зак. зачараваць, захапіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zachwycić

зак. захапіць; зачараваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)