калы́мшчык, ‑а, м.

Разм. Той, хто калыміць, падзарабляе незаконным шляхам. Нават падзёншчыкі, калымшчыкі — не адпетыя. Калі трэба, дзень і ноч не злезуць з рыштавання, заткнуць прарыў, працэнт дадуць. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закаркава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Заткнуць коркам (бутэльку, бутлю і пад.). Тарас хацеў закаркаваць бутэльку, але яна неяк выслізнула ў яго з рук і бразнулася аб зямлю. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

За́ткала ’затычка’ (ТСБМ), ’мех з саломаю ці скрутак ануч, якім затыкалі дзірку для дыму ў курнай хаце’ (Янк. II). Укр. дыял. уст. заткало ’тс’ (Грынч., Жэлях.). Ад дзеяслова *заткаць (заткнуць, гл. тыкаць) з суфіксам ‑ла. Параўн. затка, затвералы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пазаціска́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Заціснуць, зашчаміць усё, многае. Пазаціскаць у руках грошы.

2. Шчыльна заткнуць усё, многае. Пазаціскаць вушы.

3. Разм. Ціскаючы, заціснуць, прыдушыць усіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запхну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак. (разм.).

1. каго-што. Уціснуць, упіхнуць куды-н.

З. за пазуху кніжку.

2. што. Заткнуць, закрыць якую-н. адтуліну.

Запхнулі яму анучай рот.

|| незак. запіха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і запі́хваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. запіха́нне, -я, н. і запі́хванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заку́порить сов.

1. (заткнуть) заткну́ць, мног. пазатыка́ць; (пробкой — ещё) закаркава́ць; (бочку) зашпунтава́ць;

2. перен. закупо́рыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закупо́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго-што.

Шчыльна заткнуць, закрыць дзірку, адтуліну ў чым‑н. Закупорыць бочку. // перан. Разм. Прымусіць каго‑н. безвыходна сядзець у памяшканні; заперці. Закупорыць у чатырох сценах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абаткну́ць, ‑ткну, ‑ткнеш, ‑ткне; ‑ткнём, ‑ткняце; зак., што.

1. Заткнуць, заканапаціць чым‑н. дзіркі, пазы і пад. Абаткнуць сцены мохам. Абаткнуць і засмаліць лодку.

2. Абгарадзіць, абсадзіць што‑н., наўтыкаўшы галінак або палак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pfrópfen

vt

1) заткну́ць, закаркава́ць

2) засо́ўваць, набіва́ць

3) бат. прышчэ́пліваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

заканапа́ціць, ‑пачу, ‑паціш, ‑паціць; зак., што.

1. Шчыльна заткнуць чым‑н. дзіркі, шчыліны. Заканапаціць сцены. □ Стары Банэдык згадзіўся даць .. човен, нават заканапаціў яго і пасмаліў. Чарнышэвіч.

2. перан. Разм. Пасадзіць у турму, саслаць, загнаць куды‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)