Verbum

заткну́ць

1. (адтуліну) verstópfen vt, zústopfen vt;

заткн ву́шы разм. sich (D) die Óhren verstópfen vt;

2. (засунуць за што-н.) (hinéin)stécken vt;

◊

ён цябе́ за по́яс заткне́ разм. er steckt dich gleich in die Tásche;

заткну́ць каму-н. рот разм. j-m den Mund stópfen [verbíeten*]

затыка́ць гл. заткнуць

ты́кнуць

1. (уваткнуць) (hinéin)stóßen* vt; (hinéin)stécken vt;

2. (заткнуць) stécken vt, stópfen vt

дзі́рка (адтуліна, праём) Loch n -(e)s, Löcher;

у дзі́рках durchlöchert, löcherig;

заткну́ць дзі́рку перан. ein Loch stópfen

гло́тка ж.

1. анат. Schlund m -(e)s, Schlünde, Ráchen m -s, -;

2. разм. (горла) Gúrgel f -, -n, Kéhle f -, -n;

◊

заткну́ць гло́тку каму-н. груб. j-m den Mund stópfen;

дзе́рці [ірва́ць] гло́тку grölen vi, aus vóllem Hálse schréien*

заціска́ць

1. (зашчаміць) éinklemmen vt, zusámmenpressen vt;

заціска́ць дэ та́ль у ціскі́ das Wérkstück in den Schráubstock éinspannen;

2. (шчыльна заткнуць) zúhalten* vt, zúdrücken vt;

заціска́ць ву́шы sich (D) die Óhren zúhalten*;

3. перан. (задушваць) unterdrǘcken vt;

4. (зрабіць больш тугім) zúschnüren vt, zúbinden* vt, zúziehen* vt