zasmucony

засмучаны; маркотны; сумны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

stínksauer

a разм. (на́дта) засму́чаны, раззлава́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zmartwiony

засмучаны; заклапочаны; сумны; устрывожаны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

depressed [dɪˈprest] adj. прыгне́чаны; засму́чаны, засмучо́ны;

a depressed area раён, які́ пакутуе ад беспрацо́ўя і бе́днасці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бязво́блачны, ‑ая, ‑ае.

1. Ясны, без воблакаў. Бязвоблачнае неба. Бязвоблачны дзень.

2. перан. Нічым не засмучаны; светлы, шчаслівы. Бязвоблачнае каханне. □ [Пятру] здавалася, кончыліся ўсе непрыемнасці, надышоў час бязвоблачнага шчасця. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узнервава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад узнерваваць.

2. у знач. прым. Засмучаны, расхваляваны. Узнерваваны Крушынскі пералічыў грошы, схаваў у кішэню. Бядуля. // Які выказвае, выражае засмучэнне, усхваляванасць. Узнерваваны выгляд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

złamany

1. зламаны;

2. прыгнечаны; засмучаны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

бясхма́рны

1. (без хмар, ясны) wólkenlos, únbewölkt; héiter, klar;

2. перан. (нічым не засмучаны) úngetrübt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

я́сны, -ая, -ае.

1. Яркі, зіхатлівы.

Я. месяц.

2. Светлы, нічым не зацемнены.

Яснае неба.

Ясная ноч.

Сягоння ясна (прысл.).

3. перан. Нічым не засмучаны, спакойны.

Я. твар.

Я. позірк.

4. Добра бачны, выразна ўспрымальны на слых, зразумелы.

Ясныя абрысы гор.

Ясная дыкцыя.

Абстаноўка ясная.

Я. намер.

Усё было ясна (безас., у знач. вык.).

5. Лагічны, стройны, дакладны.

Я. розум.

Я. адказ.

|| наз. я́снасць, -і, ж.

Унесці я. у гэта пытанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

sorrowful [ˈsɒrəʊfəl] adj. lit. су́мны, сму́тны, засму́чаны; тужлі́вы, журбо́тны; жало́бны;

a sorrowful occasion су́мны вы́падак;

a sorrowful widow удава́ў жало́бе

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)