узнервава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад узнерваваць.
2. у знач. прым. Засмучаны, расхваляваны. Узнерваваны Крушынскі пералічыў грошы, схаваў у кішэню. Бядуля. // Які выказвае, выражае засмучэнне, усхваляванасць. Узнерваваны выгляд.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)