засму́чаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. засму́чаны засму́чаная засму́чанае засму́чаныя
Р. засму́чанага засму́чанай
засму́чанае		 засму́чанага засму́чаных
Д. засму́чанаму засму́чанай засму́чанаму засму́чаным
В. засму́чаны (неадуш.)
засму́чанага (адуш.)		 засму́чаную засму́чанае засму́чаныя (неадуш.)
засму́чаных (адуш.)
Т. засму́чаным засму́чанай
засму́чанаю		 засму́чаным засму́чанымі
М. засму́чаным засму́чанай засму́чаным засму́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

засму́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. засму́чаны засму́чаная засму́чанае засму́чаныя
Р. засму́чанага засму́чанай
засму́чанае		 засму́чанага засму́чаных
Д. засму́чанаму засму́чанай засму́чанаму засму́чаным
В. засму́чаны (неадуш.)
засму́чанага (адуш.)		 засму́чаную засму́чанае засму́чаныя (неадуш.)
засму́чаных (адуш.)
Т. засму́чаным засму́чанай
засму́чанаю		 засму́чаным засму́чанымі
М. засму́чаным засму́чанай засму́чаным засму́чаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

засму́чаны опеча́ленный, печа́льный, огорчённый, удручённый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засму́чаны і засмучо́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад засмуціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засмучо́ны, см. засму́чаны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разогорчённый засму́чаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

опеча́ленный засму́чаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

огорчённый засму́чаны, су́мны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

удручённый прич., прил. прыгне́чаны; (опечаленный) засму́чаны;

удручённое состоя́ние прыгне́чаны (засму́чаны) стан;

удручённый челове́к прыгне́чаны (засму́чаны) чалаве́к;

удручённый взгляд засму́чаны по́зірк;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бязво́блачны, -ая, -ае.

1. Без воблакаў, ясны.

Бязвоблачнае неба.

Б. дзень.

2. перан. Нічым не засмучаны; светлы, шчаслівы.

Бязвоблачнае дзяцінства.

|| наз. бязво́блачнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)