vermáchen

vt завяшча́ць, запі́сваць у тэстаме́нце

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

tape-record

[,teɪprɪˈkɔrd]

v.t.

запі́сваць на магнітафо́н

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

рэгістрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак., каго-што.

Запісваць, адзначаць з мэтай уліку, сістэматызацыі, надання законнай сілы чаму-н.

Р. паступаючую дакументацыю.

Р. змены надвор’я.

Р. шлюб.

|| зак. зарэгістрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны.

|| звар. рэгістрава́цца, -ру́юся, -ру́ешся, -ру́ецца; -ру́йся; зак. зарэгістрава́цца, -ру́юся, -ру́ешся, -ру́ецца; -ру́йся.

|| наз. рэгістра́цыя, -і, ж. і рэгістрава́нне, -я, н.

|| прым. рэгістрацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Но́та ’нота, гук’ (Яруш., ТСБМ), ’голас’ (Сл. ПЗБ), ст.-бел. нота ’нота, гук’ (1580). Даўняе запазычанне праз ст.-польск. nota (XVI ст.) з лац. nōta ’знак’ (Булыка, Лекс. запазыч., 166) або непасрэдна з с.-лац. nota ’нотны знак’, параўн. натаваць ’памячаць, адзначаць’, нататка ’заметка’ і пад. (ад лац. notare ’адзначаць, запісваць’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

рэестрава́ць

(польск. rejestrować, ад с.-лац. registrare, regestrare)

уносіць у рэестр, запісваць для ўліку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

take notes of

рабі́ць ната́ткі, запі́сваць (ле́кцыі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

write down

а) запі́сваць

б) зьніжа́ць ва́ртасьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

рэгістрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., каго-што.

1. Запісваць у кнігу, у спіс, у рэгістр; браць на ўлік. Рэгістраваць карэспандэнцыю. Рэгістраваць дэлегатаў з’езда. □ — Трэба нам завесці свой касавы журнал, рэгістраваць у ім дакументы, каб каса нечым правяралася. Скрыган.

2. Афармляць юрыдычна з мэтай уліку або надання чаму‑н. законнай сілы. Рэгістраваць нараджэнне. Рэгістраваць шлюб. // Запісваць, адзначаць якую‑н. з’яву, факт. Рэгістраваць змены надвор’я. □ [Захараў:] — Ваша газета, якая цяпер толькі рэгіструе факты і рэдка калі выступае ініцыятарам якога-небудзь каштоўнага мерапрыемства, стала б сапраўдным вашым баявым памочнікам. Сіўцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tape​2 [teɪp] v. запі́сваць на магнітафо́нную сту́жку

tape up [ˌteɪpˈʌp] phr. v. звя́зваць тасьмо́й; скле́йваць ско́тчам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

notować

незак.

1. запісваць; адзначаць, занатоўваць;

2. каціраваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)