Налажы́ць, у выразе: налажы́ць галаво́ю ’панесці смерць, памерці’, параўн.: Баба варажыла, пакуль галавою налажыла (Янк. БП); И коникоў потрацишь, и сам голоўкой наложышь (Шн.), укр. наложи́ти голово́ю, душе́ю ’ахвяраваць жыццём, загубіць жыццё, душу; скласці галаву’, польск. nałożyć głową, zdrowiem, życiem ’заплаціць галавой, здароўем, жыццём’. Развіццё значэння дзеяслова налажы́ць ’накласці’, гл. лажы́ць, праз стадыю ’накласці плату, ахвяру на што-небудзь’, параўн. рус. налог ’падатак’, да ’заплаціць (галавою)’, параўн. тураўск. накла́сці (наложы́ць) голово́ю ’загінуць’ (ТС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

pay for

заплаці́ць за што

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

недаплаці́ць, ‑плачу, ‑плаціш, ‑плаціць; зак., што і чаго.

Заплаціць, выплаціць менш, чым трэба, чым належыць. Недаплаціць два рублі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыплаці́ць, -ачу́, -а́ціш, -а́ціць; -а́чаны; зак., што.

Заплаціць у дадатак, звыш якой-н. платы.

П. семдзесят рублёў.

|| незак. прыпла́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прыпла́та, -ы, ДМ -ла́це, ж. і прыпла́чванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

траса́т

(ням. Trassat, ад іт. trassare = выпісваць вэксаль)

асоба, якой даручаецца заплаціць па пераводнаму вэксалю (тратце).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

wypłacić

зак. выплаціць; заплаціць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

uiścić

зак.

1. заплаціць;

uiścić dług — заплаціць доўг;

2. здзейсніць; выканаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́таргаваць, -гую, -гуеш, -гуе; -гуй; -гаваны; зак., што.

1. Атрымаць у выніку продажу.

В. за яблыкі добрыя грошы.

2. Таргуючыся, выгадаць, заплаціць менш на колькі-н.

В. восемсот тысяч рублёў.

|| незак. вытарго́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

owing [ˈəʊɪŋ] adj. які́ застаўся неапла́чаным;

There is still ₤5 owing. Неабходна заплаціць яшчэ пяць фунтаў.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

до́рага, прысл.

1. Прысл. да дарагі (у 1 і 3 знач.). Хоць заплаціць прыходзіцца дорага, затое ж ехаць будзе выгодна. Колас. — Колькі? — спытаў Сімон. — Сто жоўценькіх, — коратка адказаў Гунава. — Дорага! — яшчэ карацей сказаў Сімон. Самуйлёнак. Хто калі перажываў расстанне з роднымі мясцінамі, той ведае, як радасна і дорага ўбачыць іх зноў. Навуменка.

2. перан. Цаной вялікіх намаганняў, цяжкасцей, ахвяр. Хачу я, каб .. [нашчадкі] не забывалі, Што нам свабода дасталася дорага. Свірка. [Фон Адлер] спыніў атакі — надта дорага яны каштавалі. Шамякін.

•••

Дорага б даў (заплаціў) гл. даць.

Дорага заплаціць гл. заплаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)