Праму́га, прану́ба ’прамежак паміж чым-небудзь’ (Сл. ПЗБ), праму́да ’прастора паміж тылавой сценкай печы і сцяной хаты’ (лях., Янк. Мат.; Жд. 2, Сцяшк. Сл.), прамогазакутак, цёмны куток’ (Скарбы). Паводле Арашонкавай і інш. (Весці АН БССР, 1969, 4, 126), запазычанне з польск. framuga, дыял. farmugaніша, выемка’ або з літ. pramūga ’ніша, яма на дарозе, прамежак паміж лесам і возерам, пралом, прасека’, pramūge ’тс’, па- © > гуй. prasimitginli ’праціскацца’. З семантычнага пункту погляду версія аб запазычанні з літоўскай мовы менш верагодная.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

retired

[rɪˈtaɪrd]

adj.

1) на пэ́нсіі, у адста́ўцы

a retired teacher — наста́ўнік-пэнсіянэ́р

a retired captain — капіта́н у адста́ўцы

2) замкнёны ў сабе́, нетавары́скі

3) ці́хі; заці́шны, наво́дшыбе

a retired spot — заці́шны заку́так наво́дшыбе

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

corner1 [ˈkɔ:nə] n.

1. кут, куто́к; рог, ву́гал;

in the corner of the room у куце́ пако́я;

at/on the corner of the street на рагу́/вуглу́ ву́ліцы;

turn the corner завярну́ць за рог/ву́гал

2. закаву́лак, патайны́ заку́так;

in a quiet corner у заці́шным кутку́

round the corner зусі́м блі́зка;

cut corners зраза́ць вуглы́, ісці́ напрасця́к;

in a corner у куце́, у безвыхо́дным стано́вішчы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

заку́т м. и заку́та ж., прост.

1. кату́х, -ха́ м., хле́ўчык, -ка м.; (для овец — обычно) аве́чнік, -ка м.;

2. (угол в избе) заку́так, -тка м.; (чулан, кладовая) разг. кладо́ўка, -кі ж.; бако́ўка, -кі ж.; камо́ра, -ры ж., спіжа́рня, -ні ж.; (клетушка) разг. камо́рка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дыра́ ж.

1. дзі́рка, -кі ж., разг. дзю́рка, -кі ж.;

2. (захолустье) разг. глухі́ заку́так, глуш, род. глушы́ ж.;

кабы́ не дыра́ во рту — жил бы жил, ни о чём не тужи́л хадзі́ў бы ў зло́це, каб не дзі́рка ў ро́це;

дыра́ от бу́блика дзі́рка ад абара́нка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забі́цца 1, ‑б’юся, ‑б’ешся, ‑б’ецца; ‑б’ёмся, ‑б’яцеся; зак.

1. Ударыўшыся, разбіцца насмерць. Зваліўся з дрэва і забіўся.

2. Разм. Забрацца, схавацца куды‑н. [Унук] забіўся ў куток на печ і ціха плакаў там, каб не чулі. М. Стральцоў. Цяпер толькі б затаіцца, забіцца ў самы цёмны закутак, каб не знайшлі. Быкаў. // Заехаць, зайсці куды‑н. далёка. [Доктар] палічыў за лепшае забіцца ў гэты сапраўды глухі, далёкі ад чыгункі і добрых дарог гарадок. Васілевіч. Страх ахапіў .. [Патапчыка], і ён зноў кінуўся бегчы ў глыб лесу. Забіўся ў такі гушчарнік, што нельга было ісці. Чарнышэвіч.

3. Пранікнуць, папасці куды‑н. (пра ваду, пыл, снег і пад.). Асцё забілася за каўнер.

4. Засмеціцца, закупорыцца. Труба забілася пяском.

5. Паддацца забіванню, аказацца забітым, увагнаным у што‑н. Паля лёгка забілася.

забі́цца 2, ‑б’юся, ‑б’ешся, ‑б’ецца; б’ёмся, ‑б’яцеся; зак.

Пачаць біцца (у 1, 3 і 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Засце́нак1 ’месца жорсткіх катаванняў у Маскоўскай Русі’ (> ’месца катаванняў’). Рус. засте́нок ’тс’, дыял. ’перагародка’, ’месца каля дома’, польск. уст. zaścianek ’засек’, ’часовы карцэр, адгароджаны ў хаце’. Параўн. засценак2, дзе іншыя слав. адпаведнікі. Бел. засце́нак1 з рус., дзе адбывалася семантычная спецыялізацыя на базе ’месца за сценкай’, Шанскі, 2, З, 64.

Засценак2 ’хутар дробнай шляхты, якая арэндавала землі, што не ўвайшлі ў сялянскія надзелы ў Рэчы Паспалітай пасля 1557 г.’ Рус. смал. засте́нок ’неакрэсленая мера плошчы’, ’палоска нівы’, валаг. смал. ’месца каля дома’, польск. zaścianek ’вёска, хутар, у якой жыве дробная шляхта’, чэш. zástěnekзакутак, месца за сценкай, тэраса’. Ст.-рус. застѣнокъ ’частка царквы’ (XI ст.), ’месца паміж дзвюма сценамі ўмацаванага горада’ (XVII ст.). Значэнне засценак2 указвае на польск. як крыніцу запазычання з далейшым падвядзеннем пад усх.-слав. мадэль (ě > e). Утворана, відаць, у зах.-слав. ад stěna (гл. сцяна) конфіксам *za‑ + ‑ъkъ (параўн. завулак, засенак, закамінак, застрэшак, Сцяцко, Афікс. наз., 237).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

hole1 [həʊl] n.

1. дзі́рка, адту́ліна;

a hole in ice лу́нка, пало́нка;

a hole in the road упа́дзіна, выбо́іна на даро́зе;

weаr into holes знасі́ць да дзі́рак

2. я́ма; я́міна; нара́; бярло́г(а)

3. infml глухі́ заку́так, глуш; халу́па

4. sport лу́нка

in a hole infml у ця́жкім стано́вішчы;

I am always in a hole after holidays. Я заўжды без капейчыны пасля святаў;

in the hole AmE, infml у пазы́ках;

make a hole in smth. мо́цна спусто́шыць што-н. (запасы, кішэнь і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

recess

[ˈri:ses]

1.

n.

1) перапы́нак -у m.

a short recess before the next meeting — каро́ткі перапы́нак перад насту́пным пасе́джаньнем

2) паглыбле́ньне ў сьцяне́, ні́ша f.

3) адасо́блены заку́так; заці́шны куто́чак

in the recesses of the heart — у глыбіні́ сэ́рца

2.

v.i.

рабі́ць перапы́нак, перапыня́цца

The convention recesses until afternoon — Пра́ца зье́зду перапыня́ецца да паабе́дзеннага ча́су

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hole

[hoʊl]

1.

n.

1) дзі́рка, дзю́рка f. (у во́пратцы і пад.)

2) я́ма, нара́ f.; пало́нка f. (у лёдзе)

3) глухі́ заку́так

4) турэ́мная ка́мэра

5) хі́ба f., недахо́п -у m.

2.

v.t.

1) прадзіра́ўліваць, прадзіра́ць, прасьвідро́ўваць, пракру́чваць дзі́рку

2) прако́пваць, прарыва́ць (пра зьвяро́ў)

3) Sport загна́ць у я́мку о́льфавы мяч)

- in the hole

- pick holes in

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)