гласи́ть несов., книжн.

1. (возвещать) апавяшча́ць, абвяшча́ць;

2. (говорить, содержать какое-л. утверждение) гавары́ць, каза́ць;

зако́н гласи́т зако́н гаво́рыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

изда́ть​I сов. (опубликовать, выпустить в свет, обнародовать) вы́даць, мног. павыдава́ць;

изда́ть зако́н вы́даць зако́н;

изда́ть кни́гу вы́даць кні́гу.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

edict [ˈi:dɪkt] n. fml зако́н; ука́з; эды́кт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

flout [flaʊt] v. наўмы́сна паруша́ць зако́н, пра́вілы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сохране́ние захава́нне, -ння ср., неоконч. захо́ўванне, -ння ср.;

зако́н сохране́ния эне́ргии зако́н захава́ння эне́ргіі;

брать на сохране́ние браць на захава́нне;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

інду́кцыя ж., в разн. знач. инду́кция;

магні́тная і. — магни́тная инду́кция;

зако́н узае́мнай ~цыі нерво́вых працэ́саў — зако́н взаи́мной инду́кции не́рвных проце́ссов

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

законапалажэ́нне, ‑я, н.

Закон або сукупнасць законаў у якой‑н. галіне права.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канстыту́цыя¹, -і, мн. -і, -цый, ж.

Асноўны закон дзяржавы, які вызначае асновы грамадскага і дзяржаўнага ладу, сістэму дзяржаўных органаў, правы і абавязкі грамадзян.

К.

Рэспублікі Беларусь.

|| прым. канстытуцы́йны, -ая, -ае.

К. лад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

statute law [ˈstætʃu:tˌlɔ:] n. стату́тнае пра́ва, пі́саны зако́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прастоланасле́ддзе, ‑я, н.

Парадак атрымання ў спадчыну прастола, улады манарха. Закон аб прастоланаследдзі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)