beénden, beéndigen

vt канча́ць, зака́нчваць; супыня́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зака́нчвацца несов.

1. зака́нчиваться, ока́нчиваться; см. зако́нчыцца;

2. страд. зака́нчиваться, ока́нчиваться; заключа́ться; см. зака́нчваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

end​2 [end] v. зака́нчваць; зака́нчвацца; канча́ць; канча́цца; завярша́ць;

How did the film end? Чым скончыўся фільм?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

terminate [ˈtɜ:mɪneɪt] v. fml канча́ць, зака́нчваць; зака́нчвацца;

terminate a marriage касава́ць шлюб;

terminate a pregnancy перапыня́ць цяжа́рнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

complete​2 [kəmˈpli:t] v.

1. зака́нчваць, канча́ць, завярша́ць;

complete a second year ско́нчыць дру́гі курс

2. укамплекто́ўваць

3. рабі́ць даскана́лым, удаскана́льваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

dostrajać się

незак.

1. прыстасоўвацца;

2. заканчваць апранацца (упрыгожвацца)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

conclude [kənˈklu:d] v.

1. прыхо́дзіць да высно́вы/вы́ваду/заключэ́ння, заключа́ць

2. fml завярша́ць; канча́ць, зака́нчваць; зака́нчвацца

3. fml заключа́ць;

conclude a treaty заключа́ць дамо́ву/дагаво́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wykańczać

незак.

1. заканчваць, канчаць, завяршаць;

2. разм. канчаць, дабіваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

domierzać

незак.

1. дамерваць; заканчваць мераць;

2. мераць; дамяраць;

3. абкладаць дадатковым падаткам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

канчаць, заканчваць, завяршаць, давяршаць; закругляць, закругляцца (перан.) □ даводзіць да канца

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)