◎ Ланкава́ты ’выпуклы, увагнуты’ (паўн.-зах., КЭС) — літуанізм. Параўн. літ. lankuotas ’пакручасты’ < lankas ’лук, дуга’ (Вяржбоўскі, 471–472; Урбуціс, Baltistica, 5, 64; Лаўчутэ, Балтизмы, 69).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

kabłąk

м. дуга;

zgiąć się w kabłąk — сагнуцца ў тры пагібелі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

łuk, ~u

м.

1. дуга; паўкруг;

łuk brwiowy — броўная дуга;

łuk elektryczny — электрычная дуга;

2. лукавіна; лука; выгін;

łuk rzeki — лукавіна ракі;

3. лук;

strzelanie z ~u — стральба з лука;

4. архіт.. скляпенне, арка; выгба;

łuk triumfalny — трыумфальная арка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

арккасе́канс

(ад лац. arcus = дуга + касеканс)

мат. вугал, касеканс якога прыраўноўваецца да дадзенага ліку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

аркката́нгенс

(ад лац. arcus = дуга + катангенс)

мат. вугал, катангенс якога прыраўноўваецца да дадзенага ліку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

аркко́сінус

(ад лац. arcus = дуга + косінус)

мат. вугал, косінус якога прыраўноўваецца да дадзенага ліку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

арксе́канс

(ад лац. arcus = дуга + секанс)

мат. вугал, секанс якога прыраўноўваецца да дадзенага ліку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

арксі́нус

(ад лац. arcus = дуга + сінус)

мат. вугал, сінус якога прыраўноўваецца да дадзенага ліку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

аркта́нгенс

(ад лац. arcus = дуга + тангенс)

мат. вугал, тангенс якога прыраўноўваецца да дадзенага ліку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

łęk, ~u

м.

1. паўкола; дуга, лука;

2. лука (сядла);

3. арка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)