Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
thrill
[Өrɪl]1.
n.
1) пачуцьцё захапле́ньня
2) трымце́ньне, дрыжэ́ньне n.
2.
v.t.
захапля́ць; хвалява́ць
3.
v.i.
трымце́ць; дрыжэ́ць
Her voice thrilled with terror — Е́йны го́лас дрыжэ́ў ад стра́ху
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Ты́паць (ты́пъць) ‘ісці (пра маленькіх дзяцей)’ (мёрск., Нар. лекс.), ‘ісці, лёгка ступаючы (пра дзяцей, старых)’ (лаг., Стан.), сюды ж ты́птацца (тыптъцца) ‘хадзіць вельмі ціха’ (мёрск., Нар. лекс.), тыпты́сь ‘дрыжэць, трэсціся’ (драг., Жыв. НС). Параўн. укр.ти́пати ‘павольна ісці’, рус.ти́пать ‘хадзіць на дыбачках (на пальчыках)’, польск.cipać ‘ісці ціха, несупынна (пра дождж)’, н.-луж.typotaś ‘дробненька тупаць’, славен.típati ‘дакранацца, кранаць’, харв.tipati ‘тс’. Прасл.*tipati ‘ціха пастукваць, ціха ісці’, магчыма, анаматапеічнага паходжання, суадноснае з прасл.*tъpati ‘тупаць’, *te(p)ti ‘біць’, *tъpъtati ‘таптаць’ (Фасмер, 4, 60; ЕСУМ, 5, 570). Стой (Бязлай, 4, 182) параўноўвае з літ.tipénti ‘хадзіць на пальчыках, на дыбачках (у тым ліку пра дзяцей, якія вучацца хадзіць)’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
throb
[Өrɑ:b]1.
v., (-bb-)
1) мо́цна бі́цца, пульсава́ць
2) раўнаме́рна бі́цца
3) дрыжэ́ць(ад узру́шанасьці, трыво́гі)
2.
n.
1) раўнаме́рнае біцьцё
the throb of a pulse — раўнаме́рнае біцьцё пу́льсу
2) уздры́гваньне, дрыго́тка f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
shiver
I[ˈʃɪvər]1.
v.i.
трэ́сьціся, калаці́цца, дрыжэ́ць
He is shivering — Яго́ трасе́
to shiver with fever — калаці́цца ў ліхама́нцы
2.
n.
дрыжа́ньне, дры́жыкі pl. (ад хо́ладу, стра́ху)
II[ˈʃɪvər]1.
v.t.
драбі́ць (на кава́лачкі, на дру́зачкі)
2.
n.
дро́бныя аско́лкі, кава́лачкі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
іржа́выіржа́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Пакрыты ржой; заржавелы. Іржавы замок. Іржавае жалеза. □ Іржавы манеўравы паравоз пачынае дрыжэць усім сваім старым нутром.Лынькоў.У сцяну ля акна дробна, часта стукае аканіца і паціху тоненька пішчыць іржавымі завескамі.Галавач.// Які ўтварыўся ад іржы, з іржы. Іржавыя плямы.
2. Бурага колеру ад прымесі вокіслаў жалеза (пра балотную ваду). З незвычайным страхам ступалі немцы ў іржавую ваду, грузнучы па пояс у халодную і слізкую дрыгву.Шамякін.// З такой вадой (пра балота, рэчку). Там было тарфяное балота, праз якое цякла павольна ржавая рачулка.Чорны.Грэбелька раптам перарывалася, далей была густая ржавая твань.Мележ.// Прыпсаваны, які мае колер іржы. Іржавы селядзец. □ Хата сустрэла мяне цішынёй і запусценнем. Непрыбраны стол. Брудныя талеркі. Іржавая рыба ў кансервавых банках.Савіцкі.
3.Разм. Чырвона-буры, колеру ржы. Снарады і бомбы ўсю.. [зямлю] перарылі, спустошылі, пакрылі чорнымі ды ржавымі выпалінамі.Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разлі́цца, разальецца і разліецца; пр. разліўся, ‑лася, ‑лося; заг. разліся, зак.
1. Выліцца часткова або поўнасцю; расплюхацца. Малако разлілося. □ Язэп так і не данёс лыжку да рота. Зацірка разлілася.Асіпенка.
2. Размеркавацца па розных пасудзінах (пра вадкасць).
3. Заліць якую‑н. прастору, паверхню чаго‑н.; расцячыся. Тая нафта, што разлілася тонкім слоем па паверхні вады, загарэцца ўжо не магла.«Полымя».// Выйсці з берагоў. Рэчка разлілася так шырока, як не разлівалася ўжо многа год, вада падышла пад самыя хаты.Шамякін.А там, дзе чарнеў заскарузлы алешнік, разлілася сажалка, увабраўшы ў сябе ўсю ясную сінь летняга неба.Ракітны.
4.перан. Разысціся ва ўсе бакі, па ўсёй прасторы чаго‑н., у межах чаго‑н. Усход святлее, ціха грае і пераліваецца гэта ясната, залатая багра — шчаслівы смех дня, каб дыяментамі разліцца на свежых маладых лісціках, на чысцюткіх кроплях расы.Колас.Голас .. [Надзі] пачаў прыкметна дрыжэць, на твары разлілася пунсовая чырвань.Гроднеў.Па пакою разліўся знаёмы і дарагі мне бэзавы пах.Кірэенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
баяцца, пабойвацца, страшыцца, палохацца, пужацца, пудзіцца, жахацца, не рашацца; дрэйфіць (разм.); трусіць (абл.); дрыжаць, дрыжэць, калаціцца, трэсціся ад страху □ глядзець у кусты, пазіраць у кусты, падтульваць хвост, падаць духам
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)