dygotać

dygota|ć

незак. дрыжэць, трэсціся; калаціцца; лекатаць;

~ć z zimna — калаціцца ад холаду;

ziemia ~ła od czołgów — зямля дрыжэла ад танкаў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)