дручо́к, ‑чка, м.

Разм. Памянш. да друк ​2; невялікі друк. Найбольш ураджайныя і надломленыя ветрам галіны былі падпёрты дручкамі. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

black letter

1) го́тык -у m. (друк)

2) друк таўсты́мі лі́тарамі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дрюк обл. друк, род. друка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

безнабо́рный безнабо́рны;

безнабо́рная печа́ть безнабо́рны друк.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

офсе́тный афсе́тны;

офсе́тная печа́ть афсе́тны друк.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

печа́тно нареч. у дру́ку; праз друк;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

афсе́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне Да афсету. Афсетны друк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вытравно́й техн. вытраўны́;

вытравна́я печа́ть вытраўны́ друк.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напаўлега́льны, ‑ая, ‑ае.

Не зусім легальны, напалавіну нелегальны. Напаўлегальны друк. Напаўлегальнае выданне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падцэнзу́рны, ‑ая, ‑ае.

Які кантралюецца цэнзурай, залежыць ад цэнзуры. Падцэнзурны друк. Падцэнзурная літаратура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)