Verbum

зака́паць², -аю, -аеш, -ае; зак.

Пачаць ка́паць.

Закапаў дождж.

Закапалі слёзы з вачэй.

дажджы́ць, -джы́ць; безас., незак. (разм.).

Ісці, імжыць (пра дробны дождж).

З самай раніцы дажджыць.

за́пар, прысл. (разм.).

Непасрэдна адзін за адным, без пропуску.

Пяць дзён з. ішоў дождж.

зала́дзіць², -джу, -дзіш, -дзіць; зак., з інф., што і без дап. (разм.).

1. Паўтараючыся, гаварыць адно і тое ж.

Заладзіў і вярзе адно і тое ж.

2. Пачаць зацяжна ісці (пра дождж), дзьмуць (пра вецер).

Заладзіў дождж надоўга.

лі́вень, ліўню, мн. ліўні, -яў, м.

Моцны, праліўны дождж.

Вясенні л.

|| прым. лі́ўневы, -ая, -ае.

кароткачасо́вы, -ая, -ае.

Які працягваецца нядоўгі час.

К. дождж.

К. перапынак.

|| наз. кароткачасо́васць, -і, ж.

лі́нуць, -ну, -неш, -не; лінь; зак.

1. Рэзкім рухам выліць, узліць на што-н. вадкасць.

Л. вады на рукі.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пачаць моцна ліцца, хлынуць патокам (пра дождж, святло, паветра і пад.).

Лінуў дождж.