◎ Прада́ўні (прадаеш) ’вельмі даўні’ (ТС). З ц.-слав. прьдавыіь ’тс’ (Цыхун, Зб. Талстому, 419).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

незапа́мятны, ‑ая, ‑ае.

Вельмі даўні. Ляжыць гэты белы камень тут з незапамятных часоў, і старыя кажуць, што ад яго і назва вёскі пайшла — Белая. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

да́ўнішні, ‑яя, ‑яе.

Тое, што і даўні (у 1 знач.). Даўнішнія сябры. □ Косця адчуваў, як недзе на душы пачынае ажываць даўнішняя нялюбасць, злосць і непавага да Жвіра. Адамчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адкружы́ць, ‑кружу, ‑кружыш, ‑кружыць; зак.

Прабыць нейкі час кружачы. У сяброў па школе даўні звычай — На кірмаш сысціся, Пагуляць... І на каруселі маляўнічай Разам адкружыць хвілінак пяць. Куляшоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

long-standing

[,lɔŋˈstændɪŋ]

adj.

да́ўны, да́ўні

a long-standing feud — да́ўная варо́жасьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

aforetime

[əˈfɔrtaɪm]

1.

adv.

калі́сьці, калі́сь, не́калі; быва́ла

2.

adj.

ко́лішні; да́ўні

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

immemorial

[,ɪməˈmɔriəl]

adj.

незапа́мятны, незапо́мны; спрадве́чны, да́ўны, да́ўні

from time immemorial — спако́н вяко́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

жупа́н м (даўні ўбор шляхціча) Schupán m -s, -e (eine Art Mantel aus buntem Tuchsamt)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

палеа-

(гр. palaios = старажытны)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцці «старажытны», «даўні».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

археа-

(гр. archaios = даўні)

першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «старажытны».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)