ува́жлівы, -ая, -ае.

1. Прасякнуты ўвагай (у 1 знач.), сканцэнтраваны.

У. слухач.

У. позірк.

2. Які праяўляе ўвагу (у 2 знач.); чулы.

У. гаспадар.

Уважліва (прысл.) аднесціся да просьбы старога чалавека.

3. Дастатковы для апраўдання чаго-н.

Уважлівая прычына.

|| наз. ува́жлівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

satisfactory

[,sætɪsˈfæktəri]

adj.

здавальня́ючы, дастатко́вы, дастатко́ва до́бры

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дзесяціме́сячны, ‑ая, ‑ае.

1. Працягласцю ў дзесяць месяцаў. Дзесяцімесячны перапынак. // Разлічаны, дастатковы на дзесяць месяцаў. Дзесяцімесячны запас ежы.

2. Узростам у дзесяць месяцаў. Дзесяцімесячнае дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арыенціро́вачны, ‑ая, ‑ае.

1. Які служыць, прызначаны для арыенціроўкі. Арыенціровачны пункт, палёт.

2. Патрэбны або дастатковы для арыенціроўкі, прыблізны, папярэдні. Арыенціровачныя даныя. Арыенціровачная глыбіня. Арыенціровачны тэрмін, каштарыс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

plentiful

[ˈplentɪfəl]

adj.

дастатко́вы, больш як до́сыць, бага́ты, урадлі́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дзесяцідзённы, ‑ая, ‑ае.

Працягласцю ў дзесяць дзён. У той вечар, калі загрукалі па чыгунцы вагоны пасля дзесяцідзённага перапынку, зайшла да Лабановіча Вольга Віктараўна. Колас. // Разлічаны, дастатковы на дзесяць дзён. Дзесяцідзённы запас вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hínlänglich

a дастатко́вы, задавальнцючы

es ist ~ — гэ́тага до́сыць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hínreichend

1.

a дастатко́вы

2.

adv до́сыць, даво́лі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áusreichend

a дастатко́вы; здавальнцючы

~ vórhanden — у дастатко́вай ко́лькасці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

adequate

[ˈædɪkwət]

adj.

1) дастатко́вы

His wages are adequate to support his family — Яго́ны зарабо́так дастатко́вы, каб утры́мваць сям’ю́

2) адпаве́дны, кампэтэ́нтны

a person is adequate for the job — асо́ба адпаве́дная для гэ́тае пра́цы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)