adequate

[ˈædɪkwət]

adj.

1) дастатко́вы

His wages are adequate to support his family — Яго́ны зарабо́так дастатко́вы, каб утры́мваць сям’ю́

2) адпаве́дны, кампэтэ́нтны

a person is adequate for the job — асо́ба адпаве́дная для гэ́тае пра́цы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)