tolerate

[ˈtɑ:ləreɪt]

v.t.

1) дазваля́ць, дапушча́ць, талерава́ць

2) цярпе́ць; зно́сіць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Жы́чыць ’жадаць, віншаваць’ (Нас., Сцяшк. МГ, Колас). Рус. дыял. варонеж. жи́чить ’пазычаць’, разан. ’наказваць’, укр. дыял. жи́чити ’жадаць, віншаваць’, польск. życzyć ’прагнуць, жадаць камусьці ці сабе; віншаваць’, в.-луж. žičić ’забяспечваць, даць, дазваляць’, н.-луж. žycyś ’даваць, дазваляць, віншаваць’, чэш. дыял. žičiti ’жадаць, віншаваць’, славац. žičiť ’тс’. Ст.-бел. жичити, зычити (1526 г.), ст.-рус. зычити (1567 г.) у польскіх справах. Паводле Брукнера, 669; Голуба–Копечнага, 305; Махэка₂, 498, *požitčiti (> pożyczyć) ад požitek ’польза, карыстанне’, адкуль (шляхам зваротнага словаўтварэння?) і życzyć. Бел., паводле Пальцава (Бел. лекс., 130), Булыкі (Запазыч., 114), з польск. яшчэ у XVI ст.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

forbid [fəˈbɪd] v. (forbade, forbidden) забараня́ць, не дазваля́ць

God/Heaven forbid (that…) Барані́ бо́жа, не дай бог, няха́й бог кры́е

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

разреша́ть несов.

1. (давать разрешение) дазваля́ць;

2. (находить правильный ответ) выраша́ць;

3. (рассеивать, преодолевать) выраша́ць, перамага́ць; см. разреши́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

consent2 [kənˈsent] v. fml (to)

1. згаджа́цца, пагаджа́цца, дава́ць зго́ду;

consent to a suggestion згадзі́цца з прапано́вай

2. дазваля́ць, дава́ць дазво́л

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

approberen

vt апрабава́ць; ухваля́ць, дазваля́ць

ein approbertes Mittel — выпрабава́ны [праве́раны] сро́дак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

inhibit

[ɪnˈhɪbət]

v.t.

1) стры́мваць, перашкаджа́ць, не дазваля́ць, не дапуска́ць

2) забараня́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sanction2 [ˈsæŋkʃn] v. fml

1. санкцыянава́ць, рабі́ць правамо́цным, ратыфікава́ць, зацвярджа́ць

2. дазваля́ць, ухваля́ць;

I can’t sanction your methods. Я не ўхваляю твае метады.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

prohibit

[proʊˈhɪbət]

v.

1) забараня́ць (зако́нам або́ ўла́дай)

2) не дава́ць, не дазваля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gesttten

vt дазваля́ць

~ Sie! — дазво́льце!

ist es gestttet? — мо́жна?, (ці) дазво́лена?

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)