dosładzać

незак. дасалоджваць; дадаваць цукру

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

subjoin [sʌbˈdʒɔɪn] v. (to) fml дадава́ць; прыпі́сваць у канцы́;

subjoin a postscript прыпіса́ць пастскры́птум

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

добавля́ть несов.

1. дабаўля́ць; прыбаўля́ць;

2. (говорить или писать в дополнение) дадава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

hinzúfügen

vt дабаўля́ць, дадава́ць, дапаўня́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ergänzen

vt дапаўня́ць, дабаўля́ць, дадава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

expand [ɪkˈspænd] v.

1. пашыра́ць; пашыра́цца

2. праця́гваць (гутарку), дадава́ць падрабя́знасці

expand on [ɪkˌspændˈɒn] phr. v. дадава́ць падрабя́знасці;

Could you expand on that point, please? Ці не маглі б вы дадаць якія-небудзь падрабязнасці наконт гэтага?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Прыпра́віць ’пакласці прыправу; дадаць што-небудзь; прыладзіць, прымацаваць’ (ТСБМ, Нас., Байк. і Некр.), ’прыгатаваць’ (шальч., Сл. ПЗБ), прыпра́ўка ’прыробка; прыладжванне, прымацоўванне’ (ТСБМ, Байк. і Некр.), ст.-бел. прыправити ’падрыхтаваць, зрабіць’. Рус. приправля́ть, припра́вить ’дадаваць (у ежу)’; ’выконваць разнастайныя работы па гаспадарцы’; ’майстраваць, прыладжваць’, укр. припра́вити ’прымацаваць, прыладзіць’; ’прыправіць’, польск. przyprawić ’прыладзіць, прымацаваць; прыправіць ежу’, чэш. připraviti ’падрыхтаваць; уладкаваць’, славац. pripraviť ’тс’, серб.-харв. припра́вити, славен. pripraviti ’тс’, балг. припра́вям ’дадаваць (у ежу)’. Прыставачны дэрыват ад *praviti, гл. пра́віць 1, г. зн. ’падрыхтоўваць як належыць’. Усходнеславянскія і польскія значэнні агульнаславянскага дзеяслова семантычна проціпастаўлены паўднёваславянскім і славацкаму.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

subjoin

[,sʌbˈdʒɔɪn]

v.t.

дадава́ць; далуча́ць (у канцы́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

append

[əˈpend]

v.t.

далуча́ць (як дада́так); дадава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дадава́нне ср.

1. дода́ча ж.;

2. мат. прибавле́ние;

3. добавле́ние, прибавле́ние;

4. приложе́ние;

1-4 см. дадава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)