Зрэх ’агрэх’ (Сл. паўн.-зах.). З + грэх з выпадзеннем г; параўн. заўгрэх ’тс’. Гл. арэх1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

неўправаро́т, прысл.

Разм. Вельмі многа, у вельмі вялікай колькасці. [Старшыня калгаса:] — Такую сям’ю грэх было б адпускаць з калгаса. У нас работы пеўправарот... Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пахітрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак.

Хітраваць некаторы час. — Трэба ведаць, на што згаджацца, — Надзяй вырашыў, што ў яго становішчы не грэх пахітраваць. Шыцік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Агрэ́х ’прапушчаная баразна’ (БРС, Шат., Гарэц., КЭС) кантамінаваная форма арэх (< араць) і агрэх (< грэх) (Выг. дыс.). Словаўтваральная мадэль застаецца няяснай.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

nieprawość

ж. уст. кніжн.

1. беззаконнасць;

2. грэх

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

смяртэ́льны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і смяротны. Смяртэльная небяспека. Смяртэльная агонія. Смяртэльная стома. □ Хоць і страшэнныя былі гэтыя раны, але для такой вялізнай таўстаскурай жывёліны [насарога] яны не былі яшчэ смяртэльныя, бо не папсавалі ўнутраных органаў. Маўр. Смяртэльная пагроза, што навісла над бацькаўшчынай, памнажала дужасць кожнага савецкага чалавека і яго імкненне адстаяць сваю краіну ад чужаземнай навалы. Кудраўцаў.

•••

Смяртэльны грэх гл. грэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

misdeed

[,mɪsˈdi:d]

n.

ліхадзе́йства n.; дрэ́нны ўчы́нак; грэх граху́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sin1 [sɪn] n.

1. грэх;

a life of sin грэ́шнае жыццё;

commit a sin саграшы́ць

2. зага́на, недахо́п; хі́ба;

It’s a sin to stay indoors today. Грэх сядзець сёння дома.

as ugly as sin : She is as ugly as sin. infml Яна такая страшная, як смяротны грэх;

like sin я́расна, апанта́на, ве́льмі мо́цна;

It was raining like sin. Дождж ліў як з вядра.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ша́бас, ‑у; м.

1. Суботні адпачынак, суботняе свята, прадпісанае яўрэйскай рэлігіяй. Шабас быў якраз, субота, — Грэх жа брацца га работу. Крапіва.

2. Тое, што і ша́баш.

[Стараж.-яўр.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпусці́цца, -пушчу́ся, -пу́сцішся, -пу́сціцца; зак. (разм.).

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Аслабнуць, стаць менш нацягнутым, заціснутым.

Папруга адпусцілася.

2. Страціць загартоўку.

Сякера адпусцілася.

3. перан. Палагаднець, стаць больш згаворлівым.

Маці пазлуе крыху і адпусціцца.

4. Даравацца (пра грэх, віну і пад.).

Ім віна не адпусціцца — прыпомніцца ўсё.

|| незак. адпуска́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)