паглы́блены

1. (больш глыбокі) vertíeft;

2. перан. (грунтоўны) gründlich; éingehend, áusführlich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

éingehend

a

1) падрабя́зны, грунто́ўны, дакла́дны

2) увахо́дны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

адка́з¹, -у, м.

1. Выказванне, паведамленне, выкліканыя пытаннем.

Атрымаць а. на пісьмо.

Грунтоўны а. вучня на пытанне.

2. Рэакцыя, водгук.

А. жывога арганізма на раздражненне.

3. Водгук на што-н.; выкліканыя чым-н. дзеянні, учынкі.

У а. на страляніну танк рушыў наперад.

4. Вынік рашэння матэматычнай задачы.

Атрымаць правільны а.

5. Тое, што і адказнасць.

За мір мы ўсе а. нясём.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

thorough

[ˈӨɜ:roʊ]

adj.

1) по́ўны, дакла́дны

a thorough search — дакла́дныя по́шукі

2) грунто́ўны, вычарпа́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

фундамента́льны (грунтоўны, глыбокі) fundamentál, grúndlegend, gründlich;

фундамента́льныя ве́ды gründliches Wíssen;

фундамента́льныя дасле́даванні Grúndlagenforschung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

состоя́тельный

1. (платёжеспособный) плацежаздо́льны;

2. (зажиточный) замо́жны; (богатый) бага́ты;

3. перен. слу́шны; (основательный) грунто́ўны; (обоснованный) угрунтава́ны, абгрунтава́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ста́лы ‘салідны, дарослы’, ‘грунтоўны’, ‘пастаянны, нязменны’ (ТСБМ, Нас., Ласт., Гарэц., Касп., Байк. і Некр., Сцяшк., Сл. ПЗБ, Федар. 4, Сержп. Прымхі, Варл.). Укр. ста́лий, польск. stały ‘пастаянны, нязменны’, чэш. stalý, славац. stály, серб.-харв. ста́лан, славен. stȃlen ‘тс’. Да стаць, першапачаткова незалежны дзеепрыметнік прошлага часу; гл. Сной₁, 604.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

генера́льны

1. Generál-; Haupt-;

генера́льны план Generálplan m -, -(e)s, -pläne;

2. (усеагульны, грунтоўны) generéll

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

stíchhaltig

a абгрунтава́ны, грунто́ўны, надзе́йны

ein ~es Argumént — ва́жкі аргуме́нт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

фундамента́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Трывалы, моцны, вялікі. Фундаментальнае збудаванне. // перан. Грунтоўны, глыбокі па зместу. Фундаментальны твор. □ «Гісторыя беларускай савецкай літаратуры» .. задумана як фундаментальная абагульняючая праца. «Полымя».

2. Асноўны, галоўны. Фундаментальная бібліятэка.

•••

Фундаментальныя даследаванні — тэарэтычныя працы, якія вывучаюць глыбінныя заканамернасці развіцця прыроды, грамадства і мыслення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)