chest
1.
a chest trouble сухо́ты, туберкулёз; бранхі́т;
a weak chest сла́быя лёгкія
2. ку́фар
♦
get
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
chest
1.
a chest trouble сухо́ты, туберкулёз; бранхі́т;
a weak chest сла́быя лёгкія
2. ку́фар
♦
get
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
breast
1) гру́дзі
2) грудзі́на
3) пярэ́дняя ча́стка; фронт -у
4)
5)
6) Mining забо́й -ю
7) палі́ца
супраціўля́цца, змага́цца; супрацьстая́ць
•
- beat one’s breast
- make a clean breast of
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
грудны́ Brust-;
грудны́ го́лас tíefe Stímme;
грудно́е дзіця́ Säugling
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ГЕМАТО́РАКС
(ад гема... +
збіранне
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ГРУДЗІ́НА,
сукупнасць шкілетных элементаў у наземных пазваночных жывёл і чалавека, што злучае па сярэдняй лініі цела брушныя канцы грудных рэбраў і часткі плечавога пояса. Да грудзіны прымацаваны грудныя мышцы. У земнаводных і паўзуноў грудзіна храстковая, у птушак — касцявая, у лятаючых грудзіна з кілем (сярэдні выступ), да якога прымацаваны магутныя грудныя мышцы. У млекакормячых грудзіна складаецца з 3 аддзелаў: ручкі, цела і мечападобнага адростка. У чалавека грудзіна (
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
жа́ба, ‑ы;
1. Бясхвостая чатырохногая земнаводная жывёліна з бародаўчатай слізкай скурай бурага колеру, якая водзіцца ў цёмных сырых месцах; рапуха.
2.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
klatka
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
chest
1) гру́дзі
2) ку́фар -ра
3) камо́да
4) ка́са
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
breast1
1. гру́дзі;
2.
breast milk грудно́е малако́
3. грудзі́на (адзежы), пе́рад
4. гру́дка (частка цела ў птушкі);
5. гру́дка (мяса пярэдняй часткі птушкі або жывёліны);
chicken/turkey breasts куры́ныя/інды́чыя гру́дкі
6.
♦
make a clean breast of
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
кле́тка, ‑і,
1. Памяшканне для птушак і жывёлін, сценкі якога зроблены з металічных або драўляных прутоў.
2. Спосаб складання дроў, дошак, цэглы і пад. у выглядзе чатырохвугольніка.
3. Чатырохвугольнік, нарысаваны, начэрчаны на паверхні чаго‑н.
4. Элементарная адзінка будовы жывога арганізма, якая складаецца з ядра, пратаплазмы і абалонкі.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)