грудны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да грудзей (у 1 знач.). Грудныя пазванкі. Грудны боль.

2. Які корміцца малаком маткі. Грудное дзіця.

•••

Грудная жаба гл. жаба.

Грудная клетка гл. клетка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грудно́й грудны́;

грудно́й ребёнок грудно́е дзіця́ (немаўля́);

грудно́й го́лос грудны́ го́лас;

грудна́я жа́ба мед., уст. грудна́я жа́ба.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гру́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гру́дны гру́дная гру́днае гру́дныя
Р. гру́днага гру́днай
гру́днае
гру́днага гру́дных
Д. гру́днаму гру́днай гру́днаму гру́дным
В. гру́дны (неадуш.)
гру́днага (адуш.)
гру́дную гру́днае гру́дныя (неадуш.)
гру́дных (адуш.)
Т. гру́дным гру́днай
гру́днаю
гру́дным гру́днымі
М. гру́дным гру́днай гру́дным гру́дных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

грудзі́на, -ы, мн. -ы, -дзі́н, ж.

1. Грудная косць, з якой злучаны пярэднія канцы грудных рэбраў і часткі плечавога пояса.

2. Верхняя пярэдняя частка вопраткі, якая прыкрывае грудзі.

|| прым. грудзі́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грудны́ в разн. знач. грудно́й;

о́е дзіця́ — грудно́й ребёнок;

г. го́лас — грудно́й го́лос;

а́я кле́ткагрудна́я кле́тка;

а́я жа́багрудна́я жа́ба

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грудны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грудны́ грудна́я грудно́е грудны́я
Р. грудно́га грудно́й
грудно́е
грудно́га грудны́х
Д. грудно́му грудно́й грудно́му грудны́м
В. грудны́ (неадуш.)
грудно́га (адуш.)
грудну́ю грудно́е грудны́я (неадуш.)
грудны́х (адуш.)
Т. грудны́м грудно́й
грудно́ю
грудны́м грудны́мі
М. грудны́м грудно́й грудны́м грудны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

жа́ба

1. зоол. жа́ба, -бы ж.; (полевая жаба) рапу́ха, -хі ж.;

2. мед., уст. жа́ба, -бы ж.;

грудна́я жа́ба грудна́я жа́ба.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стэнакарды́я, ‑і, ж.

Прыступ рэзкага болю ў вобласці сэрца з прычыны спазмы сасудаў сэрца; грудная жаба. Доктар заключыў, што ў Андрэя стэнакардыя, і адразу накіраваў у палату. Кандрусевіч.

[Ад грэч. stenos — вузкі, цесны і kardia — сэрца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шы́йна-грудны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шы́йна-грудны́ шы́йна-грудна́я шы́йна-грудно́е шы́йна-грудны́я
Р. шы́йна-грудно́га шы́йна-грудно́й
шы́йна-грудно́е
шы́йна-грудно́га шы́йна-грудны́х
Д. шы́йна-грудно́му шы́йна-грудно́й шы́йна-грудно́му шы́йна-грудны́м
В. шы́йна-грудны́ (неадуш.)
шы́йна-грудно́га (адуш.)
шы́йна-грудну́ю шы́йна-грудно́е шы́йна-грудны́я (неадуш.)
шы́йна-грудны́х (адуш.)
Т. шы́йна-грудны́м шы́йна-грудно́й
шы́йна-грудно́ю
шы́йна-грудны́м шы́йна-грудны́мі
М. шы́йна-грудны́м шы́йна-грудно́й шы́йна-грудны́м шы́йна-грудны́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кле́тка в разн. знач. кле́тка, -кі ж.;

грудна́я кле́тка анат. грудна́я кле́тка;

не́рвная кле́тка нерво́вая кле́тка;

ткань в кле́тку ткані́на ў кле́тку;

бума́га в кле́тку папе́ра ў кле́тку;

ле́стничная кле́тка ле́свічная кле́тка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)