Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
а́цынус
(лац. acinus = ягада, гронка)
1) канцавы сакраторны аддзел альвеалярнай залозы;
2) першасная структурная адзінка лёгкага, якая складаецца з альвеалярных ходаў з альвеоламі 2.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
bunch
[bʌntʃ]1.
n.
1) гро́нкаf.
bunch of grapes — гро́нка вінагра́ду
2) informal гру́па f.; мно́ства n., зьвя́зак -ку m.
a bunch of thieves — ша́йка зладзе́яў
a bunch of brothers — мно́ства брато́ў
a bunch of keys — зьвя́зак ключо́ў
3) гуз -а m.; пухлі́на f.
2.
v.t.
1) вяза́ць, зьвя́зваць у пучкі́, вя́зкі
2) фалдава́ць, мо́ршчыць (суке́нку)
3.
v.i.
зьбіра́цца, зьбіва́цца ў ку́пу
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
шыша́к1, ‑а, м.
1. Тое, што і гронка. Шышак вінаграду.
2.Разм. Патаўшчэнне ў выглядзе шышкі на сцёблах некаторых раслін. У балотцы зімой мы корпаліся паміж высокіх купін, ламалі тугія шышакі, што раслі сярод густога чароту.Даніленка.
3. Вялікая колькасць насякомых, якія сабраліся ў адзін ком. Шышак пчол.
шыша́к2, ‑а, м.
Старажытны воінскі шлем, які заканчваўся вастрыём з шышкай наверсе. // Верхняя частка гэтага шлема, якая мае выгляд шышкі. На самым шышаку шлема — дзірачка, яе зрабіла белагвардзейская куля.Хомчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
spray1[spreɪ]n.
1. галі́нка, гро́нка; па́растак; ду́бчык;
a spray of diamonds бро́шка ў вы́глядзе гро́нкі дыяме́нтаў
2. буке́цік, бутанье́рка;
He had a spray in his buttonhole. У яго была бутаньерка ў пятліцы.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
stem1[stem]n.
1. ствол; каме́ль; сцябло́
2. стры́жань;
the stem of a feather стры́жань пяра́
3.bot. пладано́жка, чарано́к; гро́нка;
the stem of a plum чарано́к слі́вы;
a stem of bananasгро́нка бана́наў
4.fml род, пле́мя;
descend from an old stem пахо́дзіць са старажы́тнага ро́ду
5. но́жка, падста́ўка;
the stem of a glass но́жка кілі́шка
6.ling. асно́ва (слова)
♦
from stem to stern ад но́са да кармы́ (пра карабель)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
БАТРЫЯМІКО́З
[ад грэч. botrys гронка + мікоз(ы)],
хранічная інфекц. хвароба коней, радзей буйн. раг. жывёлы, авечак, свіней з групы мікозаў. Узбуджальнік — мікраскапічны грыбок Botryomyces assoformans (жыве на сене, саломе, у гнаі), пранікае ў арганізм праз пашкоджаную скуру або вывадныя пратокі тлушчавых і потавых залоз. Трапляецца амаль па ўсім зямным шары, у тым ліку на Беларусі. Батрыямікоз выяўляецца запаленчым пухлінападобным разрастаннем фібрознай злучальнай тканкі скуры, мышцаў, лімфатычных вузлоў.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
батрыяміко́з
(ад гр. botrys = гронка + мікозы)
хранічная інфекцыйная хвароба коней, радзей буйной рагатай жывёлы, авечак, свіней з групы мікозаў, узбуджальнік якой мікраскапічны грыбок; характарызуецца пухлінападобным разрастаннем злучальнай тканкі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
вінагра́дны
1. (пра лазу) Rébwein-;
вінагра́дная лаза́ Wéinstock m -(e)s, -stöcke, Wéinrebe f -, -n;
2. (пра плады) Wéintrauben-;
вінагра́дны сок Tráubensaft m -(e)s, -säfte;
вінагра́дная гро́нка Wéintraube f -, -n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
grono
gron|o
н.
1.гронка;
~o jarzębiny — гронка рабіны;
2. група, кола; асяроддзе;
~o nauczycielskie — кола настаўнікаў;
~o rodzinne — сямейнае кола; сям’я;
w ~ie towarzyszy — у асяроддзі сяброў; у сяброўскай кампаніі;
przyjąć do swego ~a — прыняць у сваё кола (у сваю кампанію)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)