cluster

[ˈklʌstər]

1.

n.

1) гро́нка f., пучо́к -ка́ m.

a cluster of grapes — гро́нка вінагра́ду

a cluster of cherries — пучо́к ві́шняў

2) гру́па, ку́чка f.

a little cluster of houses — мала́я гру́пка дамо́ў

3) рой -ю (пчо́лаў)

4) зьбег зы́чных

2.

v.

1) расьці́ гро́нкамі

2) зьбіра́цца гру́памі, то́ўпіцца; стая́ць нато́ўпам, ці́снуцца, ці́скацца

3) зьбіра́ць у гру́пы або́ пучкі́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

а́цынус

(лац. acinus = ягада, гронка)

1) канцавы сакраторны аддзел альвеалярнай залозы;

2) першасная структурная адзінка лёгкага, якая складаецца з альвеалярных ходаў з альвеоламі 2.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

bunch

[bʌntʃ]

1.

n.

1) гро́нка f.

bunch of grapes — гро́нка вінагра́ду

2) informal гру́па f.; мно́ства n., зьвя́зак -ку m.

a bunch of thieves — ша́йка зладзе́яў

a bunch of brothers — мно́ства брато́ў

a bunch of keys — зьвя́зак ключо́ў

3) гуз -а m.; пухлі́на f.

2.

v.t.

1) вяза́ць, зьвя́зваць у пучкі́, вя́зкі

2) фалдава́ць, мо́ршчыць (суке́нку)

3.

v.i.

зьбіра́цца, зьбіва́цца ў ку́пу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

шыша́к 1, ‑а, м.

1. Тое, што і гронка. Шышак вінаграду.

2. Разм. Патаўшчэнне ў выглядзе шышкі на сцёблах некаторых раслін. У балотцы зімой мы корпаліся паміж высокіх купін, ламалі тугія шышакі, што раслі сярод густога чароту. Даніленка.

3. Вялікая колькасць насякомых, якія сабраліся ў адзін ком. Шышак пчол.

шыша́к 2, ‑а, м.

Старажытны воінскі шлем, які заканчваўся вастрыём з шышкай наверсе. // Верхняя частка гэтага шлема, якая мае выгляд шышкі. На самым шышаку шлема — дзірачка, яе зрабіла белагвардзейская куля. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

spray1 [spreɪ] n.

1. галі́нка, гро́нка; па́растак; ду́бчык;

a spray of diamonds бро́шка ў вы́глядзе гро́нкі дыяме́нтаў

2. буке́цік, бутанье́рка;

He had a spray in his buttonhole. У яго была бутаньерка ў пятліцы.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stem1 [stem] n.

1. ствол; каме́ль; сцябло́

2. стры́жань;

the stem of a feather стры́жань пяра́

3. bot. пладано́жка, чарано́к; гро́нка;

the stem of a plum чарано́к слі́вы;

a stem of bananas гро́нка бана́наў

4. fml род, пле́мя;

descend from an old stem пахо́дзіць са старажы́тнага ро́ду

5. но́жка, падста́ўка;

the stem of a glass но́жка кілі́шка

6. ling. асно́ва (слова)

from stem to stern ад но́са да кармы́ (пра карабель)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

БАТРЫЯМІКО́З

[ад грэч. botrys гронка + мікоз(ы)],

хранічная інфекц. хвароба коней, радзей буйн. раг. жывёлы, авечак, свіней з групы мікозаў. Узбуджальнік — мікраскапічны грыбок Botryomyces assoformans (жыве на сене, саломе, у гнаі), пранікае ў арганізм праз пашкоджаную скуру або вывадныя пратокі тлушчавых і потавых залоз. Трапляецца амаль па ўсім зямным шары, у тым ліку на Беларусі. Батрыямікоз выяўляецца запаленчым пухлінападобным разрастаннем фібрознай злучальнай тканкі скуры, мышцаў, лімфатычных вузлоў.

т. 2, с. 350

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

батрыяміко́з

(ад гр. botrys = гронка + мікозы)

хранічная інфекцыйная хвароба коней, радзей буйной рагатай жывёлы, авечак, свіней з групы мікозаў, узбуджальнік якой мікраскапічны грыбок; характарызуецца пухлінападобным разрастаннем злучальнай тканкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

вінагра́дны

1. (пра лазу) Rbwein-;

вінагра́дная лаза́ Winstock m -(e)s, -stöcke, Winrebe f -, -n;

2. (пра плады) Wintrauben-;

вінагра́дны сок Trubensaft m -(e)s, -säfte;

вінагра́дная гро́нка Wintraube f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

grono

gron|o

н.

1. гронка;

~o jarzębiny — гронка рабіны;

2. група, кола; асяроддзе;

~o nauczycielskie — кола настаўнікаў;

~o rodzinne — сямейнае кола; сям’я;

w ~ie towarzyszy — у асяроддзі сяброў; у сяброўскай кампаніі;

przyjąć do swego ~a — прыняць у сваё кола (у сваю кампанію)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)