грома́да​II ист. грамада́, -ды́ ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

community [kəˈmju:nəti] n.

1. абшчы́на; супо́лка

2. the community грамада́, тавары́ства, згуртава́нне, садру́жнасць, супо́льнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дыя́спарны:

дыя́спарная грамада́ Diásporagemeinde f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Во́бшчаства ’грамадства’; ’грамада, суполка’ (КТС), вобчыства ’грамада’ (Бяльк.). Запазычанне з рус. общество (Крукоўскі, Уплыў 21–22).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

згуртава́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ту́ецца; зак.

1. Сабрацца ў гурт.

Каля дрэва згуртавалася цэлая грамада людзей.

2. перан. Дасягнуць аднадушнасці ў поглядах, дзеяннях.

З. вакол думкі вучоных.

|| незак. згурто́ўвацца, -аецца; наз. згурто́ўванне, -я, н.

|| наз. згуртава́нне, -я, н. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

куды́сьці, прысл.

У нейкае месца, невядома куды. Кудысьці спяшыла грамада вучняў на чале з настаўнікам. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бядня́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бедняка. Бядняцкая гаспадарка. // Які складаецца з беднякоў. Бядняцкая вёска, грамада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

troop​1 [tru:p] n.

1. гру́па; гурт; грамада́; атра́д

2. ста́так, чарада́ (жывёлы)

3. pl. troops во́йска

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

gromada

ж.

1. грамада, натоўп, гурт, чарада, гурма;

2. куча;

3. абшчына; грамада

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

society

[səˈsaɪəti]

n., pl. -ties

грама́дзтва n.; тавары́ства n.; грамада́ f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)