стано́ўчы, -ая, -ае.

1. Які выражае адабрэнне, згоду.

С. водзыў.

Станоўчая характарыстыка.

2. Які мае дадатныя якасці, уласцівасці, які заслугоўвае адабрэння.

Станоўчыя вынікі.

Станоўчая роля вынаходніцтва.

3. Які характарызуецца дадатнымі якасцямі, рысамі.

С. герой п’есы.

|| наз. стано́ўчасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гераі́ня, ‑і, ж.

Жан. да герой.

•••

Маці-гераіня гл. маці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Héros

m -, Heróen міф. геро́й, паўбо́г

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

змеябо́рац, ‑рца, м.

Казачны герой, які перамагае страшыдла ў вобразе змея.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

четы́режды нареч. чаты́ры разы́;

четы́режды геро́й чаты́ры разы́ геро́й; (об умножении) чаты́ры ў…, чаты́ры разы́ па…;

четы́режды четы́ре чаты́ры ў чаты́ры, чаты́ры разы́ па чаты́ры.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

саве́цкі в разн. знач. сове́тский;

~кія о́рганы — сове́тские о́рганы;

○ Геро́й Саве́цкага Саю́за — Геро́й Сове́тского Сою́за;

Саве́цкая А́рмія — ист. Сове́тская А́рмия;

Саве́цкая гва́рдыя — ист. Сове́тская гва́рдия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кінагеро́й, ‑я, м.

Кінаакцёр, выканаўца галоўнай мужчынскай ролі ў кінафільме; герой кінафільма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безаблі́чны, ‑ая, ‑ае.

Пазбаўлены своеасаблівасці, індывідуальнасці, характэрных прыкмет. Безаблічная істота. Безаблічная маса. Безаблічны герой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

legendarny

легендарны; казачны;

bohater legendarny — легендарны герой

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Held

m -en, -en геро́й (у розн. значэннях)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)