осужда́ть несов.

1. (приговаривать) асу́джваць, засу́джваць;

2. (выражать неодобрение) асуджа́ць, га́ніць;

3. (обрекать) перен. асу́джваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

*Рамеслівы, рэме́слівы ’зласлівы, непрыхільны, злапамятлівы’ (ТС). Няясна; хутчэй за ўсё да рэмстваваць ’злоснічаць, абгаворваць, ганіць’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

verschréien

* vt га́ньбіць, га́ніць, (з)нясла́віць

verschrí¦en sein — карыста́цца дрэ́ннай сла́вай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

detract

[dɪˈtrækt]

v.

1) зьмянша́ць (красу́, ва́ртасьць)

2) ганьбава́ць, га́ніць; нясла́віць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Разгу́жываць (разгу́живать) ’неадабральна адзывацца аб чым-небудзь; адкладваць, адмяняць’ (Нас.), разгу́живанне ’пярэчанне супраць добрай парады’ (Нас. Доп.), разгуджаць: коли Богъ судзиць, ни якій чортъ не разгудзиць (Нас. Сб.). Да гу́дзіць ’асуджаць, ганіць’ (Нас.), што ўзводзіцца да прасл. *gǫditi/*gǫděti значэнне ’ганіць’ развілося са значэння ’гудзець, выдаваць гук’ (Трубачоў, ЭССЯ, 7, 80; Фасмер, 1, 470–471).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бязда́рнасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць бяздарнага; адсутнасць здольнасці, таленту. Апрача таго, гэта значыла б прызнацца ў сваёй бяздарнасці. Дубоўка.

2. Бяздарны чалавек; бездар. Як ні пнецца Вінцэнт Барташэвіч, з яго ніколі не будзе сапраўднага журналіста, і ён, мусіць, імкнецца ганіць усё добрае, каб самому не здавацца бяздарнасцю. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

verpönen

vt

1) забараня́ць (пад пагрозай пакарання)

2) асуджа́ць, не прыма́ць, га́ніць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

jump on

а) уско́чыць на што

б) Sl. вінава́ціць, га́ніць; крытыкава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Га́йніць ’ганьбіць’ (Мат. Гом., 3). Фанетычнай зменай з га́ніць ’тс’ (гл.). Параўн. аналагічную з’яву ў словах тыпу бел. дыял. ба́йня < ба́ня.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ганьбіць, ганіць, ганьбаваць, няславіць, бясчэсціць, ахайваць

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)