вы́слабаніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., каго-што (разм.).

Выняць, вызваліць з чаго-н. цеснага.

В. нагу са стрэмені.

|| незак. выслабаня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́хапіць, -плю, -піш, -піць; -плены; зак., каго-што.

Схапіўшы, вырваць, выняць.

В. пакет з рук.

В. шаблю з ножнаў.

|| незак. выхо́пліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́трыбушыць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; зак., каго-што.

Разм. Выняць вантробы; выпатрашыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́лушчыць, -шчу, -шчыш, -шчыць; -шчаны; зак., што.

1. Выняць, лушчачы; вылузаць.

Вавёрка вылушчыла зярняты з яловай шышкі.

2. Выдаліць хірургічным спосабам (спец.).

В. костку.

|| незак. вылу́шчваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

навываро́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Варочаючы, выняць, выцягнуць вялікую колькасць чаго‑н. Навыварочваць камянёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wysupłać

зак. выняць; выблытаць; дастаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

навыкалу́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Калупаючы, выняць, дастаць нейкую колькасць чаго‑н. Навыкалупваць зярнят з коласа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расцугля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго-што.

Выняць з рота каня цуглі, адшчапіўшы ад аброці. Расцугляць каня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́карпаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Корпаючы, дастаць, выняць. Міколка выкарпаў з цяпла дзесяць печаных бульбін. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

odszpuntować

зак. выняць корак (з бочкі)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)