Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Méssung
f -, -en
1) вымярэ́нне
éine ~ vórnehmen* — вымяра́ць
2) межава́нне (палёў)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
sondować
незак.
1. зандзіраваць;
2.мар.вымяраць глыбіню лотам;
sondować wzrokiem — мераць каго позіркам
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
measurement[ˈmeʒəmənt]n.
1.звыч.pl.measurements паме́ры (даўжыня, вышыня і да т.п.);
make/take measurementsвымяра́ць;
What are your waist measurements? Які памер вашай таліі?
2. вымярэ́нне
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
АНТРАПАМЕ́ТРЫЯ
(ад антрапа... + ...метрыя),
адзін з прыёмаў антрапал. даследавання, які заключаецца ў вымярэнні чалавечага цела і яго частак для ўстанаўлення палавых, узроставых, расавых і інш. структурных асаблівасцяў. Вылучаюць вымярэнні: цела — саматаметрыю, касцей шкілета — астэаметрыю, чэрапа — краніяметрыю. Для дакладнага вымярэння і фіксацыі прыкмет існуюць спец. інструменты (цыркулі, антрапаметры, ганіёметры, стужкі і інш.). Для якаснай характарыстыкі прыкмет, якія нельга вымяраць (рысы твару, колер скуры, валасоў, вачэй і інш.), складзены спец. шкалы.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
lóten
vi
1) вымяра́ць глыбінр ло́там
2) буд. правяра́ць адве́сам
3) матэм. апуска́ць перпендыкуля́р
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Ва́жыць ’вымяраць вагу’ і іншыя значэнні (БРС, Мал., Гарэц., Шпіл., Яруш., Грыг., Зн. дыс.), на падставе якіх утварыліся шматлікія лексемы; гл. важыльны, важок, важка, важнік, важное, важыўшчык, важыцца і інш., гл. таксама вага́. Польск.ważyć, чэш.vážiti, в.-луж.wažić, славац.vážit ’тс’. Рус.важить пераважна зах. (Даль, 1, 159–160). Паўдн.-слав. мовы дзеяслова з ж < г не ведаюць. Можна меркаваць, што ўсх.-слав.важыць — запазычанне з зах.-слав. моў.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Спра́жка ‘засцежка’ (ТСБМ, Нас., Некр. і Байк., Шат., Стан., Пятк. 2, Сл. ПЗБ, ЛА, 4). Параўн. польск.sprzążka ‘тс’, славен.préga ‘тс’, балг.радоп.спрʼо̂га, спро̂жда ‘тс’. Узыходзіць да *pręgti, прадстаўленага ў спрагаць (гл.), запрагаць, выпрагаць і інш. Гл. пражка. Куркіна (Диал. структура, 69) узводзіць да *sъprǫdja/*sъprędja ад *sъprędti, роднасным літ.sprę́sti ‘абцягваць, вымяраць’, чаму пярэчыць балгарская форма з г. Гл. таксама Брукнер, 436; Фасмер, 3, 394.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
clock
[klɑ:k]1.
n.
гадзі́ньнік -а m.
2.
v.
ме́раць час; вымяра́ць, засяка́ць час
•
- around the clock
- race against the clock
- turn the clock back
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)