Псі́кус ’стары сабака’, ’вымова’ (Нас.). З польск. psikus < psi kus ’свавольства’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Zuréchtweisung

f -, -en указа́нне; заўва́га, вымо́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

папіка́нне н. Vórwurf m -(e)s, -würfe; Tádel m -s; (вымова, асуджэнне)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

разго́н, -у, м.

1. гл. разагнаць.

2. Рух з паступова нарастаючай хуткасцю; разбег.

Набраць р.

3. Адлегласць ад аднаго пункта да другога.

Які р!

4. перан. Шырыня, размах у дзеяннях, дзейнасці.

Гаспадарка набірае р.

5. Строгая вымова; разнос (разм.).

Даць р. за парушэнне дысцыпліны.

|| прым. разго́нны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

telling-off [ˈtelɪŋɒf] n. BrE, infml вымо́ва, наганя́й, прачуха́нка, прачуха́нец;

give a tellingoff дава́ць каму́-н. прачуха́нца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ната́цыя

(лац. notatio = заўвага)

1) вымова, павучанне;

2) сістэма ўмоўных памет, якія прыняты ў пэўнай галіне дзейнасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

nagana

nagan|a

ж. вымова;

~a z ostrzeżeniem — вымова з папярэджаннем;

udzielić komu ~y — зрабіць каму вымову

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

нахлабу́чка, ‑і, ДМ ‑чцы, ж.

Разм. Вымова, наганяй. Па тону голаса Камлюка і па яго прыжмураных, з калючым позіркам вачах Паддубны адразу зразумеў, што зараз яму давядзецца перажыць.. суровую нахлабучку. М. Ткачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вымаўленне, вымова, акцэнт, дыкцыя

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

Rüge

f -, -n вымо́ва;

éine ~ ertéilen [áussprechen*] зрабі́ць вымо́ву

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)